Верш: Максім Багдановіч.
Музыка: Зьміцер Вайцюшкевіч.
Зорка Венера ўзышла над зямлёю,
светлыя згадкi з сабой прывяла...
Помнiш, калi я спаткаўся з табою,
зорка Венера ўзышла.
З гэтай пары я пачаў углядацца
ў неба начное i зорку шукаў.
Цiхiм каханнем к табе разгарацца
з гэтай пары я пачаў.
Але расстацца нам час наступае
пэўна, ўжо доля такая у нас.
Моцна кахаў я цябе, дарагая,
але расстацца нам час.
Буду ў далёкім краю я нудзіцца,
ў сэрцы любоў затаіўшы сваю
кожную ночку на зорку дзівіцца
буду ў далёкім краю.
Глянь іншы раз на яе, – у расстанні
там з ёй зліём мы пагляды свае...
каб хоць на міг уваскрэсла каханне,
глянь іншы раз на яе...
Verse: Maxim Bogdanovich.
Music: Dmitry Vaitsyushkevich.
In the sky, Venus had risen above the earth,
recollections led ...
Do you remember when I met you,
star Venus rose.
From that moment I peered
the sky at night i was looking for Venus.
Quiet love for you to flare up
from that time, and I began.
But leave us the hour cometh
probably share this with us.
I passionately loved you, darling,
but leave us an hour.
I'll be back in the edge I get bored,
in the heart of his love bated
each a night at the star surprised
I will be in the distant edge.
Sometimes you look at it - at parting
there with her zliom us your views ...
that at least for a moment resurrected love,
sometimes you look at it ...