CIĄGLE PADA
Muz. S. Krajewski, sł. K. Dzikowski
Ciągle pada...
Asfalt ulic jest dziś śliski jak brzuch ryby.
Mokre niebo się opuszcza coraz niżej,
Żeby przejrzeć się w marszczonej deszczem wodzie.
A ja,
A ja chodzę
Desperacko i na przekor wszystkim moknę.
Patrzę w niebo, chwytam w usta deszczu krople.
Patrzą na mnie rozpłaszczone twarze w oknie.
To nic...
Ciągle pada...
Ludzie biegną, bo się bardzo boją deszczu.
Stoją w bramie, ledwie się w tej bramie
mieszcząc.
Ludzie skaczą przez kałuże na swej drodze. A ja,
A ja chodzę
Nie przejmując się ulewą ani śpiesząc,
Czując jak mi krople deszczu usta pieszczą.
Ze złożonym parasolem idę pieszo. O, tak.
Ciągle pada...
Alejkami już strumienie wody płyną.
Jakaś para się okryła peleryną —
Przyglądają się jak mokną bzy w ogrodzie. A ja,
A ja chodzę
W strugach deszczu, ale z czołem podniesionym.
Żadna siła mnie nie zmusza i nie goni.
Idę niby zwiastun burzy, z kwiatkiem w dłoni.
O, tak...
Ciągle pada...
Nagle ogniem otworzyły się niebiosa,
Potem zaczął deszcz ulewny siec z ukosa,
Liście klonu się zatrzęsły w wielkiej trwodze.
A ja,
A ja chodzę
I nie straszna mi wichura ni ulewa,
Ani piorun, ktory trafił obok drzewa.
Słucham wiatru, ktory wciąż inaczej śpiewa.
Ciągle pada...
Nagle ogniem otworzyły się niebiosa,
Potem zaczął deszcz ulewny siec z ukosa,
Liście klonu się zatrzęsły w wielkiej trwodze.
A ja,
A ja chodzę
I nie straszna mi wichura ni ulewa,
Ani piorun, ktory trafił obok drzewa.
Słucham wiatru, ktory wciąż inaczej śpiewa.
A ja
A ja chodzę
Desperacko i na przekor wszystkim moknę.
Patrzę w niebo, chwytam w usta deszczu krople.
Patrzą na mnie rozpłaszczone twarze w oknie.
To nic...
ВСЕ ЕЩЕ ИДЕТ ДОЖДЬ
Муза S. Krajewski, слова K. dzikowski
Все еще идет дождь...
Асфальт улицы сегодня скользкий, как желудок рыбы.
Влажное небо опускается ниже и ниже
Посмотреть на воду, замороженную дождем.
И я,
И я иду
Отчаянно и несмотря на все влажные.
Я смотрю на небо, хватаю капли в дождевых губах.
Вспышки лица в окне смотрите на меня.
Это ничего ...
Все еще идет дождь...
Люди бегают, потому что они очень боятся дождя.
Они в воротах, едва ли у этих ворот
Фокус.
Люди прыгают через лужи на своем пути. И я,
И я иду
Не беспокоясь о ливне или спешке,
Чувствуя, что мой дождь падает.
Я хожу со сложным зонтиком. О, да.
Все еще идет дождь...
Аллеи уже текут водные потоки.
Некоторые пара покрыла себя плащом -
Они смотрят на фигуру в саду. И я,
И я иду
В потоке дождя, но с поднятым лбом.
Никакая сила заставляет меня и преследует меня.
Я иду как трейлер шторма, с цветом в руке.
О, да...
Все еще идет дождь...
Внезапно небеса открылись с огнем
Затем началась тяжелая сеть
Кленовые листья встряхивали в большом страхе.
И я,
И я иду
И я не боюсь рампы,
Ни молния, которая не попала в дерево.
Я слушаю ветер, который все еще поет по -разному.
Все еще идет дождь...
Внезапно небеса открылись с огнем
Затем началась тяжелая сеть
Кленовые листья встряхивали в большом страхе.
И я,
И я иду
И я не боюсь рампы,
Ни молния, которая не попала в дерево.
Я слушаю ветер, который все еще поет по -разному.
И я
И я иду
Отчаянно и несмотря на все влажные.
Я смотрю на небо, хватаю капли в дождевых губах.
Вспышки лица в окне смотрите на меня.
Это ничего ...