Што за месяц, што за ясны,
Ўночы свеціць, а ўдзень – не?
Што за міленькі дружочак,
Калі прыйдзе, калі – не.
Усе людзі, людзі кажуць,
Усе людзі гавараць:
"Сорам, дзеўка, сорам, красна,
Позна з вечара гуляць".
Дзяўчыначке кепска стала,
Стала плакаць і ўздыхаць,
Хлапчыноньку шкода стала,
Стаў дзяўчынку суцяшаць.
Не плач, дзеўка, не плач, красна,
Прыйду ў госці да цябе,
Разгарыцца кроў гарача –
Вазьму замуж за сябе.                        
                      
                      
					  						  Какая луна, какая ясная 
Ночью светит, а днем нет? 
какой милый маленький друг 
Когда оно придет, когда – нет. 
Все люди, люди говорят 
Все люди говорят: 
«Стыдно, девчонка, стыдно, красная, 
Поздно вечером, чтобы поиграть». 
Девушка заболела 
Стал плакать и вздыхать, 
Мне стало жаль маленького мальчика, 
Стал утешать девушку. 
Не плачь, девочка, не плачь, красная 
я приду к тебе в гости 
Кровь будет гореть жарко – 
Я выйду замуж за себя.