Што за месяц, што за ясны,
Ўночы свеціць, а ўдзень – не?
Што за міленькі дружочак,
Калі прыйдзе, калі – не.
Усе людзі, людзі кажуць,
Усе людзі гавараць:
"Сорам, дзеўка, сорам, красна,
Позна з вечара гуляць".
Дзяўчыначке кепска стала,
Стала плакаць і ўздыхаць,
Хлапчыноньку шкода стала,
Стаў дзяўчынку суцяшаць.
Не плач, дзеўка, не плач, красна,
Прыйду ў госці да цябе,
Разгарыцца кроў гарача –
Вазьму замуж за сябе.
Какая луна, какая ясная
Ночью светит, а днем нет?
какой милый маленький друг
Когда оно придет, когда – нет.
Все люди, люди говорят
Все люди говорят:
«Стыдно, девчонка, стыдно, красная,
Поздно вечером, чтобы поиграть».
Девушка заболела
Стал плакать и вздыхать,
Мне стало жаль маленького мальчика,
Стал утешать девушку.
Не плачь, девочка, не плачь, красная
я приду к тебе в гости
Кровь будет гореть жарко –
Я выйду замуж за себя.