Текст песни Зміцер Бартосік - Віленскі кот

Віленскі кот
Мне б нарадзіцца шэрым віленскім катом
Такою ж шэрай восеньскай гадзінай,
Каб быць прыродным, паўнапраўным і адзіным
Тых пляцаў, вуліцаў, дамоў гаспадаром.

Майго сусвету мне хапала бы штодня,
Каб і да смерці ім не надзівіцца
Ад Пагулянкі да далёкага Звярынца,
Дзе кожнае гарышча - нераскрыты скарб.

Мае двуногія нявольныя сябры
Прыгожа й свабодна б жыць не заміналі.
Я б харчаваўся толькі у «Чырвоным Штралі»,
А ўлетку лена спаў на Замкавай гары.

У сакавіку б распачынаў такі канцэрт,
Што ўсе пародныя, дагледжаныя коткі
Збягаліся б ад Добрай Рады да Ліпоўкі,
Каб паспытаць мой не абы-які імпэт.

Мне невядомы быў бы чалавечы жах
Ад акупанцкіх крокаў патруля начнога.
Перабягаў бы ім апошнюю дарогу,
Бы цень знікаючы ў Антокальскіх дварах.

Свой вольны век пражыўшы нібы лорд,
Я б змог аднойчы без стагнанняў недарэчных
На могілках старых любімага Зарэчча
Залегчы, каб сустрэць апошні свой усход.
З. Бартосік.