У вёсках палескiх, як белыя зданi,
Стаяць на раскрэсах у шызым тумане
Крыжы-абярэгi, о крыжы-абярэгi.
Я помню з маленства магiчныя знакi,
Ад буры, пажару, вады i маланкi
Ахоўвалi стрэхi, о крыжы-абярэгi.
О крыжы-абярэгi, сцеражы нашы сiлы,
О крыжы-абярэгi, зберажы, зберажы нашы душы!
На божыя святы з малiтвай жанчыны
Ручнiк ускладалi на крыж пуцявiны
I бiлi паклоны, о крыжы-абярэгi.
Да самага скону былi яны побач,
I ў шлях твой апошнi, ад вёскi праз пожню,
Iшлi да пагосту, о крыжы-абярэгi
Вяртаюся сёння я ў стылую восень,
Няма нi крыжоу на Палессi, нi вёсак,
На многiя вёрсты нiдзе нi хацiны,
О дзе вы, о дзе вы, крыжы-абярэгi?
In the villages Polesie, as white ghosts,
Stand on raskresah in a bluish haze
Crosses-abyaregi, the cross-abyaregi.
I remember from childhood magic signs,
By storms, fire, water, lightning i
Guarding the roof of the cross-abyaregi.
About cross-abyaregi, guard our strength,
About cross-abyaregi, save, save our souls!
On God's holidays in prayer woman
Towel uskladali the cross putsyaviny
I beat the bows of the cross-abyaregi.
Until his death, they were close,
I in your way to the last, from the village through the turn,
We went to the cemetery, the cross-abyaregi
I come back today in cold autumn,
No kryzhou in Polesie, no villages,
On many miles there was not a hut,
About where you are to where you cross abyaregi?