Текст песни Vardebi ar arian - Gio Akirtava
Просмотров
117
0 чел. считают текст песни верным
0 чел. считают текст песни неверным
Для вашего ознакомления предоставлен текст песни Vardebi ar arian - Gio Akirtava, а еще перевод песни с видео или клипом. Также вы можете прослушать песню онлайн
ყოველთვის, როცა დაბერავს ქარი
და ტყეს მთებისას გაიფრენს აფრად,
ვერხვის ფოთოლთა თეთრი ლაშქარი
აშრიალდება უშორეს ზღაპრად.
ზღაპარი იგი მათრობს და მხიბლავს
ძველი ღვინის სმით, უგონოდ, მძაფრად;
სადღაც დაკარგულ ვარდს და გვირილებს
მოგონებებში ვიჭერ თანაბრად.
ეს იყო წინათ, დიდი ხნის წინათ.
სად როდის, რისთვის, არ ვიცი, არა!
იყვნენ ოდესღაც და მიეძინათ...
ღელავს ფოთლების მწყობრი კამარა.
მას შემდეგ ბედი და იალქანი
ქარის სიმძიმით გადაიხარა,
შენ კი სადა ხარ ამდენი ხანი?
რისთვის, ან ვისთან, არ ვიცი, არა!
ეს იყო წინათ, დიდი ხნის წინათ,
ეს იყო ვერხვის ფოთლების კვნესა.
დრომ ყვავილებით დაგვაგვირგვინა,
მე პაჟი ვიყავ, ის კი - პრინცესა.
და ტყეს მთებისას გაიფრენს აფრად,
ვერხვის ფოთოლთა თეთრი ლაშქარი
აშრიალდება უშორეს ზღაპრად.
ზღაპარი იგი მათრობს და მხიბლავს
ძველი ღვინის სმით, უგონოდ, მძაფრად;
სადღაც დაკარგულ ვარდს და გვირილებს
მოგონებებში ვიჭერ თანაბრად.
ეს იყო წინათ, დიდი ხნის წინათ.
სად როდის, რისთვის, არ ვიცი, არა!
იყვნენ ოდესღაც და მიეძინათ...
ღელავს ფოთლების მწყობრი კამარა.
მას შემდეგ ბედი და იალქანი
ქარის სიმძიმით გადაიხარა,
შენ კი სადა ხარ ამდენი ხანი?
რისთვის, ან ვისთან, არ ვიცი, არა!
ეს იყო წინათ, დიდი ხნის წინათ,
ეს იყო ვერხვის ფოთლების კვნესა.
დრომ ყვავილებით დაგვაგვირგვინა,
მე პაჟი ვიყავ, ის კი - პრინცესა.
Когда дует ветер
И лес в горах взлетит,
Белая армия тополевых листьев
Превращается в далекую сказку.
Сказка, которую она водит и очаровывает
Неосознанно, интенсивно пахнет старым вином;
Где-то потерялись роза и ромашка
Я сохраняю воспоминания равномерно.
Это было раньше, очень давно.
Где, когда, за что, не знаю, нет!
Были ли они когда-нибудь и спали ...
Беспокоился о порядке покоя в листьях.
С тех пор судьба и парус
Обдуваемый силой ветра,
где ты был так долго?
Для чего и с кем, не знаю, нет!
Это было раньше, давным-давно,
Это был стон осинового листа.
Время нас цветами увенчало,
Я была Пейдж, она была принцессой.
И лес в горах взлетит,
Белая армия тополевых листьев
Превращается в далекую сказку.
Сказка, которую она водит и очаровывает
Неосознанно, интенсивно пахнет старым вином;
Где-то потерялись роза и ромашка
Я сохраняю воспоминания равномерно.
Это было раньше, очень давно.
Где, когда, за что, не знаю, нет!
Были ли они когда-нибудь и спали ...
Беспокоился о порядке покоя в листьях.
С тех пор судьба и парус
Обдуваемый силой ветра,
где ты был так долго?
Для чего и с кем, не знаю, нет!
Это было раньше, давным-давно,
Это был стон осинового листа.
Время нас цветами увенчало,
Я была Пейдж, она была принцессой.