Lyrics Vardebi ar arian - Gio Akirtava
Views
117
0 people consider the lyrics to be true
0 people consider the lyrics of the song incorrect
The lyrics of the song are provided for your reference Vardebi ar arian - Gio Akirtava, and also a translation of a song with a video or clip.
ყოველთვის, როცა დაბერავს ქარი
და ტყეს მთებისას გაიფრენს აფრად,
ვერხვის ფოთოლთა თეთრი ლაშქარი
აშრიალდება უშორეს ზღაპრად.
ზღაპარი იგი მათრობს და მხიბლავს
ძველი ღვინის სმით, უგონოდ, მძაფრად;
სადღაც დაკარგულ ვარდს და გვირილებს
მოგონებებში ვიჭერ თანაბრად.
ეს იყო წინათ, დიდი ხნის წინათ.
სად როდის, რისთვის, არ ვიცი, არა!
იყვნენ ოდესღაც და მიეძინათ...
ღელავს ფოთლების მწყობრი კამარა.
მას შემდეგ ბედი და იალქანი
ქარის სიმძიმით გადაიხარა,
შენ კი სადა ხარ ამდენი ხანი?
რისთვის, ან ვისთან, არ ვიცი, არა!
ეს იყო წინათ, დიდი ხნის წინათ,
ეს იყო ვერხვის ფოთლების კვნესა.
დრომ ყვავილებით დაგვაგვირგვინა,
მე პაჟი ვიყავ, ის კი - პრინცესა.
და ტყეს მთებისას გაიფრენს აფრად,
ვერხვის ფოთოლთა თეთრი ლაშქარი
აშრიალდება უშორეს ზღაპრად.
ზღაპარი იგი მათრობს და მხიბლავს
ძველი ღვინის სმით, უგონოდ, მძაფრად;
სადღაც დაკარგულ ვარდს და გვირილებს
მოგონებებში ვიჭერ თანაბრად.
ეს იყო წინათ, დიდი ხნის წინათ.
სად როდის, რისთვის, არ ვიცი, არა!
იყვნენ ოდესღაც და მიეძინათ...
ღელავს ფოთლების მწყობრი კამარა.
მას შემდეგ ბედი და იალქანი
ქარის სიმძიმით გადაიხარა,
შენ კი სადა ხარ ამდენი ხანი?
რისთვის, ან ვისთან, არ ვიცი, არა!
ეს იყო წინათ, დიდი ხნის წინათ,
ეს იყო ვერხვის ფოთლების კვნესა.
დრომ ყვავილებით დაგვაგვირგვინა,
მე პაჟი ვიყავ, ის კი - პრინცესა.
Когда дует ветер
И лес в горах взлетит,
Белая армия тополевых листьев
Превращается в далекую сказку.
Сказка, которую она водит и очаровывает
Неосознанно, интенсивно пахнет старым вином;
Где-то потерялись роза и ромашка
Я сохраняю воспоминания равномерно.
Это было раньше, очень давно.
Где, когда, за что, не знаю, нет!
Были ли они когда-нибудь и спали ...
Беспокоился о порядке покоя в листьях.
С тех пор судьба и парус
Обдуваемый силой ветра,
где ты был так долго?
Для чего и с кем, не знаю, нет!
Это было раньше, давным-давно,
Это был стон осинового листа.
Время нас цветами увенчало,
Я была Пейдж, она была принцессой.
И лес в горах взлетит,
Белая армия тополевых листьев
Превращается в далекую сказку.
Сказка, которую она водит и очаровывает
Неосознанно, интенсивно пахнет старым вином;
Где-то потерялись роза и ромашка
Я сохраняю воспоминания равномерно.
Это было раньше, очень давно.
Где, когда, за что, не знаю, нет!
Были ли они когда-нибудь и спали ...
Беспокоился о порядке покоя в листьях.
С тех пор судьба и парус
Обдуваемый силой ветра,
где ты был так долго?
Для чего и с кем, не знаю, нет!
Это было раньше, давным-давно,
Это был стон осинового листа.
Время нас цветами увенчало,
Я была Пейдж, она была принцессой.