Ձախորդ օրերը ձմռան նման կուգան ու կերթան,
Վհատելու չէ, վերջ կունենան, կուգան ու կերթան.
Դառն ցավերը մարդու վերա չեն մնա երկար,
Որպես հաճախորդ շարվեշարան կուգան ու կերթան։
Փորձանք, հալածանք և նեղություն ազգերի գլխից
Ինչպես ճանապարհի քարավան կուգան ու կերթան,
Աշխարհը բուրաստան է հատուկ, մարդիկը ծաղիկ,
Ո~րքան մանուշակ, վարդ բալասան կուգան ու կերթան։
Ոչ ուժեղը թող պարծենա, ոչ տկարը տխրի,
Փոփոխակի անցքեր զանազան կուգան ու կերթան,
Արևը առանց վախենալու ցայտում է լույսը,
Ամպերը դեպի աղոթարան կուգան ու կերթան։
Երկիրը ուսյալ զավակին է փայփայում մոր պես,
Անկիրթ ցեղերը թափառական կուգան ու կերթան.
Աշխարհը հյուրանոց է, Ջիվան, մարդիկը հյուր են,
Այսպես է կանոնը բնական, կուգան ու կերթան։
Несчастные дни приходят и уходят, как зима,
Они не будут обескуражены, они закончатся, они придут и уйдут.
Горькие боли не будут длиться долго,
Они приходили и уходили как клиенты.
Скорбь, гонения и скорби от народов
Как караван дороги придет и уйдет,
Мир особенный, люди цветы,
Как бледно-розовый бальзам пришел и ушел!
Пусть не сильный хвастовство, ни слабый грустный,
Поворотные отверстия приходят и уходят,
Солнце светит без страха,
Облака приходили и уходили в молитвенную комнату.
Земля лелеет ученого сына, как его мать,
Злые племена пришли и блуждали;
Мир это отель, Дживан, люди гости,
Вот как правило естественно, они приходят и уходят.