On tyhjä torppa maja matala
Harmaat hirret veistäjäänsä ikävöi
Sisällä vahva tuoksu tupakan
Se syvää hiljaisuutta yksin isännöi
Voimalla sisun läpi elämän
Hän esteet raskaimmatkin eeltään raivasi
Antoi isä neuvon tärkeimmän
Työlläs lunastat oman arvosi
Ei paljon pyytänyt, ei ketään syyttänyt
Murheet piti sisällään, kivun oppi kestämään
Ei kiitoslaulut soi, ei herrat pokkuroi
On kovin hiljaista työmiehen haudalla
Vaan loppuu voimat miehen vahvankin
Kun elon ilta mailleen laskeutuu
Muistomerkki arjen sankarin
Puinen risti alla koivupuun
Ei paljon pyytänyt, ei ketään syyttänyt
Murheet piti sisällään, kivun oppi kestämään
Ei kiitoslaulut soi, ei herrat pokkuroi
On kovin hiljaista työmiehen haudalla
Ei paljon pyytänyt, ei ketään syyttänyt
Murheet piti sisällään, kivun oppi kestämään
Ei kiitoslaulut soi, ei herrat pokkuroi
On kovin hiljaista työmiehen haudalla
Там пусто рушится дом низко
Серый олень скучает по ножу
В сильном запахе табака
Он принимает только глубокую тишину
Укрепление вашей жизни через жизнь
Он даже преодолел препятствия перед ним
Дал отцу самый важный совет
Используя вас выкупить свою собственную ценность
Не так много просили, никто не обвинял
Печали сдерживали, боль научилась терпеть
Нет благодарственных колец, ни один джентльмен не остановился
На могиле рабочего очень тихо
Но силы заканчиваются на сильнейшем
Когда жизнь аллеи приземляется на их земле
Мемориал повседневному герою
Деревянный крест под березой
Не так много просили, никто не обвинял
Печали сдерживали, боль научилась терпеть
Нет благодарственных колец, ни один джентльмен не остановился
На могиле рабочего очень тихо
Не так много просили, никто не обвинял
Печали сдерживали, боль научилась терпеть
Нет благодарственных колец, ни один джентльмен не остановился
На могиле рабочего очень тихо