Որքան արագ է պտտվում
Այս անիծյալ խենթ մոլորակը,
Որքան արագ է հեռանում
Մեր ապրելու լավ ժամանակը։
Հետո դանդաղ, դանդաղ,
Կհեռանա ջահելությունը,
Հետո էլ ինչ երջանկություն,
Երբ մոտենում է ծերությունը։
Մի օր պոկվեց թռավ
Իմ մանկության կապույտ թռչունը,
Այդ ամպերի միջով մի ճիչ
Չվեց դեպի հավերժությունը։
Կյանքի շեմին կանգնած էր լուռ
Ու գլիահակ մի պատանի,
Երազանքներ ուներ մաքուր,
Ձեռքին սպիտակ մի աղավնի։
Բայց աղավնին թռավ հեռու,
Ձուլվեց կապույտ երկինքներին,
Կյանքը ոչինչ ետ չի բերում
Նա թալանում է բոլորին։
Հիմա նրա ուսին թառել,
Հպարտ շարժում էր իր թևերը
Բազեն, որը պիտի թռչեր
Դեպի կյանքի հորիզոնները։
Բայց երբ բազեն երկինք ճախրեց,
Մի կրակոց լսվեց հանկարծ,
Կապույտ երկինքը կարմր
Чем быстрее прокрутка
Эта проклятая сумасшедшая планета,
Как быстро это уходит?
Это хорошее время для жизни.
Затем медленно, медленно,
Детство исчезнет,
Тогда какое счастье,
Когда дело доходит до старости?
Однажды он спрыгнул
Мое детство синяя птица,
Один крик сквозь эти облака
Не было вечности.
Он молча стоял на пороге жизни
И призрачный подросток,
Сны были чистыми,
Белый голубь с его стороны.
Но голубь улетел,
Голубое небо,
Жизнь ничего не возвращает
Он грабит всех.
Теперь его плечо покалывает,
Гордым движением были его крылья
Базен, кто будет летать?
На пути к горизонту жизни.
Но когда небо распалось,
Внезапно раздался выстрел,
Голубой небесно-голубой & # 1408