Текст песни Pranga ft Xezer Azadbeyli - Черная роза 2017
Просмотров
453
0 чел. считают текст песни верным
1 чел. считают текст песни неверным
Для вашего ознакомления предоставлен текст песни Pranga ft Xezer Azadbeyli - Черная роза 2017, а еще перевод песни с видео или клипом. Также вы можете прослушать песню онлайн
Sözləri:-
(Verse 1)
Nə gözəl qocalmısan sən..
nə qədər qocalsan da o gözəl üzün yaddaşımda yaxşı qalıb..
Saçlarında payız yağışı qalıb..
Sən gedəndə anladım, gedişi ağır olur yaxşıların..
mən isə köhnə mənəm.. biraz soyuğ, biraz ağır.. köhnə palto, portsiqar və üzümdən zəhrimar yağır..
bilirəm əzizim, sən məni heç sevmədin..
Amma bilirsən - mən səni çox sevdim axı..
payız yağışlarında sevdim.. örtülüb o izlər indi.. ruhuma tab gətirmir qan içində bu dizlər indi..
bir Ata şilləsi kimi idin, ağrıdırdın, ağladırdın.. amma yoxluğunda çox özlənirdin..
(chours)
Ölümün çöhrəsində..
o söyüd kölgəsində..
bir mərmi səsində..
mən səni xatırladım yenə..
(Verse 2)
Olmadı! Bacarmadığ!
Xəstəlikdə, sağlıqda bir yastığda qocalmadıq..
Zamanda ayırmadan yaxşıları və pisləri,
bircə-bircə gömdü torpağ altda əzizləri..
mən irgənirəm mavidən indi, səmadan və dənizdən.. Səndə irgənəndə gəl qaranlığımda gizlən..
indi mənidə kirlədib şəhər, mənimdə tozlanıb dibim.. mən də biraz vəfasızam dostlarım kimi..
kirlənib küləkləridə bu lənətli yarımadanın..
tərk eliyib gedənlərdə buraxır yarım adamı..
təklik ağrıdır gecələr ancaq qüssələnirsən..
zamanla alışdığca bir yanıvı hiss eləmirsən..
Və tənhalıq alışdığca belimi bükür mənim..
qırılır pəncərələr, çilik-çilik üstümə çökür mənim..
parçalıyıb yelkənimi, ümidlərimi dənizə tökün mənim.. Mənə toxunma! özümdən ağırdı yüküm mənim..
(Chours)
Ölümün çöhrəsində..
o söyüd kölgəsində..
bir mərmi səsində..
(Verse 3)
İblisin kamanında mələklərin rekviemi..
boşuna gözləmə.. gəlməyəcək gedən o gəmi..
sən də unudulacaqsan, şeirlərdə qalacaq adın.. Qızıl saçlı, qızıl gül qoxan qara paltarlı qadın..
Mən də hissiyatsızam özümü yoxluğa örgədənnən,
sən sarı saçlarıvı yanıva alıb gedənnən..
Yarpağ tökür budağların, baharı keçir qış gəlir..
zaman ötdükcə can dostlarım eləcə tanış gəlir..
Səni də gömdü zaman mənim saçlarımın qarasına..
gözlərimin qarasına..
xatirələrin arasına..
sonda Peterburq ruhi dispanser nevroterapiya bağırtılarda.. sən yaddaşımda Maqdolena Mariya..
Mənim kimilərinin arzuları, duyğusu olmur..
bilirsən, dəlilərin itirmək qorxusu olmur..
Mən canlı rekviem.. mən sonunca lakrimoza..
sən mənim ən dərin yaram.. #чернаяроза
(chours)
Ölümün çöhrəsində..
o söyüd kölgəsində..
bir mərmi səsində..
(Verse 1)
Nə gözəl qocalmısan sən..
nə qədər qocalsan da o gözəl üzün yaddaşımda yaxşı qalıb..
Saçlarında payız yağışı qalıb..
Sən gedəndə anladım, gedişi ağır olur yaxşıların..
mən isə köhnə mənəm.. biraz soyuğ, biraz ağır.. köhnə palto, portsiqar və üzümdən zəhrimar yağır..
bilirəm əzizim, sən məni heç sevmədin..
Amma bilirsən - mən səni çox sevdim axı..
payız yağışlarında sevdim.. örtülüb o izlər indi.. ruhuma tab gətirmir qan içində bu dizlər indi..
bir Ata şilləsi kimi idin, ağrıdırdın, ağladırdın.. amma yoxluğunda çox özlənirdin..
(chours)
Ölümün çöhrəsində..
o söyüd kölgəsində..
bir mərmi səsində..
mən səni xatırladım yenə..
(Verse 2)
Olmadı! Bacarmadığ!
Xəstəlikdə, sağlıqda bir yastığda qocalmadıq..
Zamanda ayırmadan yaxşıları və pisləri,
bircə-bircə gömdü torpağ altda əzizləri..
mən irgənirəm mavidən indi, səmadan və dənizdən.. Səndə irgənəndə gəl qaranlığımda gizlən..
indi mənidə kirlədib şəhər, mənimdə tozlanıb dibim.. mən də biraz vəfasızam dostlarım kimi..
kirlənib küləkləridə bu lənətli yarımadanın..
tərk eliyib gedənlərdə buraxır yarım adamı..
təklik ağrıdır gecələr ancaq qüssələnirsən..
zamanla alışdığca bir yanıvı hiss eləmirsən..
Və tənhalıq alışdığca belimi bükür mənim..
qırılır pəncərələr, çilik-çilik üstümə çökür mənim..
parçalıyıb yelkənimi, ümidlərimi dənizə tökün mənim.. Mənə toxunma! özümdən ağırdı yüküm mənim..
(Chours)
Ölümün çöhrəsində..
o söyüd kölgəsində..
bir mərmi səsində..
(Verse 3)
İblisin kamanında mələklərin rekviemi..
boşuna gözləmə.. gəlməyəcək gedən o gəmi..
sən də unudulacaqsan, şeirlərdə qalacaq adın.. Qızıl saçlı, qızıl gül qoxan qara paltarlı qadın..
Mən də hissiyatsızam özümü yoxluğa örgədənnən,
sən sarı saçlarıvı yanıva alıb gedənnən..
Yarpağ tökür budağların, baharı keçir qış gəlir..
zaman ötdükcə can dostlarım eləcə tanış gəlir..
Səni də gömdü zaman mənim saçlarımın qarasına..
gözlərimin qarasına..
xatirələrin arasına..
sonda Peterburq ruhi dispanser nevroterapiya bağırtılarda.. sən yaddaşımda Maqdolena Mariya..
Mənim kimilərinin arzuları, duyğusu olmur..
bilirsən, dəlilərin itirmək qorxusu olmur..
Mən canlı rekviem.. mən sonunca lakrimoza..
sən mənim ən dərin yaram.. #чернаяроза
(chours)
Ölümün çöhrəsində..
o söyüd kölgəsində..
bir mərmi səsində..
Слова: -
(Стих 1)
Как ты прекрасна ..
Независимо от того, сколько вам лет, это красивое лицо все еще в моей памяти.
Осенние дожди остаются.
Когда ты уйдешь, я понимаю, что трудно поправиться.
Я старый .. немного холодный, немного тяжелый .. старые пальто, штаны и виноград на моем лице.
я знаю, мой дорогой, ты никогда не любил меня ..
Но вы знаете - я действительно любил тебя.
влюбиться в осенние дожди .. эти следы сейчас .. мои колени в крови не могут стоять сейчас ..
Ты был как сон отца, тебе было больно, ты плакал.
(Chours)
Перед лицом смерти ..
он в тени ивы ..
в звуке снаряда ..
Я снова напомнил тебе ..
(Стих 2)
Этого не случилось! Не понял!
Мы не заболели на подушке на здоровье.
Хорошее и плохое,
один за другим, похоронен под святыми.
Сейчас я скользлю сквозь синеву, с неба и с моря.
теперь город грязный во мне, запыленный во мне .. Мне также нравятся некоторые неверные друзья ..
в ветрах этого проклятого полуострова.
оставив половину человека уходящим.
Одиночество - это кошмар, но только печаль.
Вы не чувствуете себя рядом со временем.
И когда я привыкаю к одиночеству, моя талия оборачивается.
разбитые окна, рушатся на меня.
Плесни мои паруса и излей мои надежды в море. Не прикасайся ко мне! мой вес это мое бремя.
(Chours)
Перед лицом смерти ..
он в тени ивы ..
в звуке снаряда ..
(Стих 3)
Ангелы в руках дьявола.
ждем зря .. корабль который не придет ..
Вы также будете забыты, имя, которое останется в стихах. Женщина с черными волосами, с золотыми волосами, пахнущая золотом.
Я также эмоционально застенчив,
Вы собираетесь взять мои желтые волосы.
Прорастают ветви, листья весной, зима приближается.
Со временем мои друзья тоже знакомятся.
Когда я похоронил тебя, мои волосы были черными.
в темноте моих глаз ..
между воспоминаниями ..
наконец санкт-петербургский психоневрологический невротерапия кричит .. вы помните магдалину марию ..
У некоторых из них нет желаний или чувств.
Вы знаете, нет страха потерять свое безумие.
Я живой реквием .. Я, наконец, слезоточивый ..
ты моя самая глубокая половина .. # чернаяроза
(Chours)
Перед лицом смерти ..
он в тени ивы ..
в звуке снаряда ..
(Стих 1)
Как ты прекрасна ..
Независимо от того, сколько вам лет, это красивое лицо все еще в моей памяти.
Осенние дожди остаются.
Когда ты уйдешь, я понимаю, что трудно поправиться.
Я старый .. немного холодный, немного тяжелый .. старые пальто, штаны и виноград на моем лице.
я знаю, мой дорогой, ты никогда не любил меня ..
Но вы знаете - я действительно любил тебя.
влюбиться в осенние дожди .. эти следы сейчас .. мои колени в крови не могут стоять сейчас ..
Ты был как сон отца, тебе было больно, ты плакал.
(Chours)
Перед лицом смерти ..
он в тени ивы ..
в звуке снаряда ..
Я снова напомнил тебе ..
(Стих 2)
Этого не случилось! Не понял!
Мы не заболели на подушке на здоровье.
Хорошее и плохое,
один за другим, похоронен под святыми.
Сейчас я скользлю сквозь синеву, с неба и с моря.
теперь город грязный во мне, запыленный во мне .. Мне также нравятся некоторые неверные друзья ..
в ветрах этого проклятого полуострова.
оставив половину человека уходящим.
Одиночество - это кошмар, но только печаль.
Вы не чувствуете себя рядом со временем.
И когда я привыкаю к одиночеству, моя талия оборачивается.
разбитые окна, рушатся на меня.
Плесни мои паруса и излей мои надежды в море. Не прикасайся ко мне! мой вес это мое бремя.
(Chours)
Перед лицом смерти ..
он в тени ивы ..
в звуке снаряда ..
(Стих 3)
Ангелы в руках дьявола.
ждем зря .. корабль который не придет ..
Вы также будете забыты, имя, которое останется в стихах. Женщина с черными волосами, с золотыми волосами, пахнущая золотом.
Я также эмоционально застенчив,
Вы собираетесь взять мои желтые волосы.
Прорастают ветви, листья весной, зима приближается.
Со временем мои друзья тоже знакомятся.
Когда я похоронил тебя, мои волосы были черными.
в темноте моих глаз ..
между воспоминаниями ..
наконец санкт-петербургский психоневрологический невротерапия кричит .. вы помните магдалину марию ..
У некоторых из них нет желаний или чувств.
Вы знаете, нет страха потерять свое безумие.
Я живой реквием .. Я, наконец, слезоточивый ..
ты моя самая глубокая половина .. # чернаяроза
(Chours)
Перед лицом смерти ..
он в тени ивы ..
в звуке снаряда ..