Я бачыў, як змяняе дзень
Вакол мяне гукі на колер,
Як небасхіл пакінуў цень,
Глытаючы слова "ніколі".
Я бачыў праз туман вачэй
Усё часцей ціхае "Хопіць!".
Вядзі мяне. Глядзі ў мяне.
Не ведаю, дзе мы і хто ты.
Баюсь цябе! Баюсь цябе!
І мне цяпер немагчыма збегчы
Ад хуткіх сноў тваіх, але
Мне быць з табой, неба, небяспечна.
Я бачыў, як вяртае час
Зімовых нас, толькі на поўдзень,
Дзе прамяні не пра мяне
Зрываюць дах, нібыта злодзей.
Я бачыў, як яе далонь
((здымае боль??)) сярод пустэчы. . . . . . .
Ратуй мяне! Ратуй мяне!
Я ведаю, што будзе лепшым.
Баюсь цябе! Баюсь цябе!
І мне цяпер немагчыма збегчы
Ад хуткіх сноў тваіх, але
Мне быць з табой, неба, небяспечна.
I have seen the changes the day
Around me sounds on the color,
As the sky has left a shadow,
Swallowing the word "never."
I've seen through the eyes mist
Increasingly quiet "Enough!".
Lead me. Look at me.
I do not know where we are and who you are.
Afraid of you! Afraid of you!
And it is now impossible to escape
From fast your dreams, but
I have to be with you, sky, dangerous.
I have seen the return time
Winter us, just to the south,
Where the rays are not about me
Tear the roof, supposedly the thief.
I saw her hand
((Relieves pain ??)) among the void. . . . . . .
Save me! Save me!
I know it will be better.
Afraid of you! Afraid of you!
And it is now impossible to escape
From fast your dreams, but
I have to be with you, sky, dangerous.