Стогн восенi бязлiтасны i шэры,
Яе абшараў, балот, лясоў iмклiвых.
У роспачы маўклiвай пахаваны
Шляхi i сцежкi ўсе жыццёвай нiвы...
Знiкае хутка стылы рэха стогн у паветры,
Крумкач паклiкаў цемру i яе сыноў.
У лясным тумане народзiцца iх спеў жахлiвы
I паляцiць да блукаючых у лунным свеце сноў...
Хiстаюць хвалi цёмныя, вiляюць жыцця плынi,
Мiж намi шэры i маўклiвы восеньскi абшар.
Але да зорок шлях нам ззяе праз стыхii
I да вясны вядзе праз налiтую шэрань хмар...
Stogn vozni bazlitasny i shery,
Ya absharaў, balot, sweethearted.
U Rospachi Makhklai Pahavana
Shlyakh i expresses ўse zhytstsёvoy niva ...
I know a little bit of the style of Reha Stogn at Pavetra,
Krumkach paklikaў cement i ya sonў.
In the foggy fog of the people they’re special
I palyatsit yes flickering at the moonlit candle ...
Hystayut praise of the whole, vilyayut zhytsstsa pliny,
Mizh nami shery i makklivy vospenski abshar.
Ale da zorok shlyah us zzyaye praz stihiiii
I yes vyadze is clear praz poured sheran hmar ...