Կռունկ, բարով դառնաս
Խոսք.` Գևորգ Էմինի
Երաժշտ.` Ալեքսեյ Հեքիմյանի
Կռունկ, գնա, հայոց դաշտի ծաղիկը տար պանդուխտներին,
Արարատի ձյո~ւնը տար թևվիդ.
Ջուր Սևանա` պանդուխտներին`
Մեր նոր երկրի երգերն ուրախ,
Մեր նոր կյանքի լույսերը վառ,
Մի բուռ հող տար, ոտքիդ կպած,
Մեր տարագիր պանդուխտներին:
Գնա, կռունկ, երկրե երկիր
Ու ետ դարձիր, - բարով դառնաս,
Բեր մեր հայոց պանդուխտներին,
Ու ետ դարձիր, - բարով դառնաս,
Դարձիր այնպես, որ ոչ մի տեղ,
Ոչ մի պանդուխտ քեզ չսպասի
«Ղարիբ, կռունկ» էլ քեզ չասի ու չլացի, -
Բարով դառնաս:
Կռունկ տեսա՞ր անապատում,
Նոր ջրանցքի հուն են հարթում,
Վարդ է բացվել քարի վրա,
Քարը կրկին դարձել է տուն,
Թեքվել է, որ Արազն անցնի,
Ամեն տնից ելնում է ծուխ,
Ամեն մի հավք դարձել է բույն:
Գնա, կռունկ, երկրե ե
Крен, ты хороший
Слово: Геворг Эмин
Музыкант: Алексей Хекимян
Журавль, иди к алтарю армянского поля,
Крылья Арарат Каньон
Вода на озере Севан:
Песни нашей новой страны радостны,
Наши новые жизненные огни яркие,
Возьми пригоршню почвы, цепляйся за ноги,
Наши ссыльные беженцы.
Иди, журавль, на землю
И поверните назад: «Вы хороши,
Принесите нашим армянским иностранцам,
И поверните назад: «Вы хороши,
Стань так, чтобы никуда,
Ни один инопланетянин не будет ждать вас
«Гариб, журавль, не говори мне», - сказал я.
Вы хорошо с этим.
Вы видели журавля в пустыне,
Новый канал распахивается,
Роза раскрывается на камне,
Камень снова стал домом,
Оказалось, что Араз пройдет,
Из каждого дома идет дым,
Все стали гнездами.
Иди, журавль, земля!