Ишеттем мин кичә: берәү җырлый
Чын безнеңчә матур, милли көй;
Башка килә уйлар төрле-төрле,—
Әллә нинди зарлы, моңлы көй.
Өзлеп-өзлеп кенә әйтеп бирә
Татар күңле ниләр сизгәнен;
Мискин булып торган өч йөз елда
Тәкъдир безне ничек изгәнен.
Күпме михнәт чиккән безнең халык,
Күпме күз яшьләре түгелгән;
Милли хисләр белән ялкынланып,
Сызлып-сызлып чыга күңленнән.
Хәйран булып җырны тыңлап тордым,
Ташлап түбән дөнья уйларын;
Күз алдымда күргән төсле булдым
Болгар һәм Агыйдел буйларын.
Түзәлмәдем, бардым җырлаучыга,
Дидем: «Кардәш, бу көй нинди көй?»
Җавабында милләттәшем миңа:
«Бу көй була, диде, Әллүки!»
Я слышал, я вечеринка: одна пение
Настоящая нам красивая, национальная мелодия;
Другие комментарии разные для разных, "
Или какая жалоба, моя траурная мелодия.
Только уменьшение с ряд
Что замечено татарской жевательной;
В триста лет, которые принадлежат к Egin
Презентация - это то, что я был?
Сколько невзгов наши люди,
Сколько слез не из слез;
Воспаленный национальными эмоциями,
Из неба из кожи.
Я слушал песню как на вещи, как у Amazin,
Качающиеся вниз мирские мысли;
Был цвет, который вы видите в моих глазах
До болгарского и агидели.
Я не стоил, я пошел в певец,
Я сказал: «Что такое мелодия этой мелодии?»
В ответ на меня:
«Это просто пришло к нашему уведомлению тогда.