Ераклардан, йолдыз әзли, ярсу яшьлек,
Җирдә сүнмәс, утлар барын, сизмәенчә.
Беребез күктә, беребез җирдә, торып калган,
Яшьлек чакның үтәрләрен белмәенчә.
Ул чакларның очкыннары гөрләр кебек,
Җилләр йоткан, ямьнәр әле, соң түгелдер,
Шул көннәрне, безгә кабат, кайтырырга,
Соң түгелдер, бәлки, соң түгелдер.
Яшьлекләрнең ташкыннары шаулап аккан,
Тик икебез, калганбыз шул, ике ярда.
Бер мөгҗизә, тоташтырса, ярны — ярдан,
Үткәннәре, кабатланыр, тагы җирдә.
Ул чакларның очкыннары гөрләр кебек,
Җилләр йоткан, ямьнәр әле, соң түгелдер,
Шул көннәрне, безгә кабат, кайтырырга,
Соң түгелдер, бәлки, соң түгелдер.
Вдали от прочь, звезда, разъяренная молодежь,
Не выключил на земле, огни заметить, уведомление.
Один из нас на небесах, и один из нас остался на земле,
Не уверен, что молодежь не собирается пройти.
Это как искры патронов,
Ветра Проглоченных ямс еще не поздний,
В эти дни, мы будем возвращаться к нам снова,
Это может быть не поздно, может быть, это не может быть поздно.
Наводнения молодежи проглатывания
Только мы оба, что мы остались, на обоих берегах.
СВОЙ владелец, соединяясь, берег от берега,
Их прошлое, будет повторяться, в земле.
Это как искры патронов,
Ветра Проглоченных ямс еще не поздний,
В эти дни, мы будем возвращаться к нам снова,
Это может быть не поздно, может быть, это не может быть поздно.