Текст песни Мария Литвинович - Думы-мары
Просмотров
61
0 чел. считают текст песни верным
0 чел. считают текст песни неверным
Для вашего ознакомления предоставлен текст песни Мария Литвинович - Думы-мары, а еще перевод песни с видео или клипом. Также вы можете прослушать песню онлайн
Вось ідзеш ты, адзін па свеце
І бачыш як весяляцца дзеці
І на хвіліну хацеў звярнуцца
Каб у дзяцінстве апынуцца
Каб не ведаць мяне.
Думы-думы, мары-мары
За гэта няма ніякай кары.
Але не трэба ў гэтым веку
Такое шчасце маладому чалавеку.
І зноў думы, і зноў мары
Жыццё стала нейкім запаздалым.
А я не бачу ні зорак, ні сонца,
Але, як раней, гляджу ў аконца
Ні зорак, ні сонца.
Ты азіраешся ўзад і бачыш,
як хтосьці спявае, а хтосьці плача.
Вось ён кахае, а ён спамінае
Усе моманты якія іх збліжаюць,
Калі, яны ўдваіх.
Думы-думы і мары-мары
За гэта няма ніякай кары.
Але не трэба ў гэтым веку
Такое шчасце маладому чалавеку.
І зноў думы, і зноў мары
Жыццё стала нейкім запаздалым.
А я ні бачу ні зорак, ні сонца,
Але, як раней,
Чаму нельга ўзяць і ўсё пазабыць?
Чаму нам патрэбна заўсёды вяртацца?
Чаму нельга ўзяць і перарабіць?
Каб пазней ні нашто ні спадзявацца?
Думы-думы і мары-мары
За гэта няма ніякай кары.
Але не трэба ў гэтым веку
Такое шчасце маладому чалавеку.
Зніклі думы, зніклі мары
Жыццё стала нейкім запаздалым.
Не бачу больш я ні зорак, ні солнца
І толькі як раней гляджу ў аконца.
І бачыш як весяляцца дзеці
І на хвіліну хацеў звярнуцца
Каб у дзяцінстве апынуцца
Каб не ведаць мяне.
Думы-думы, мары-мары
За гэта няма ніякай кары.
Але не трэба ў гэтым веку
Такое шчасце маладому чалавеку.
І зноў думы, і зноў мары
Жыццё стала нейкім запаздалым.
А я не бачу ні зорак, ні сонца,
Але, як раней, гляджу ў аконца
Ні зорак, ні сонца.
Ты азіраешся ўзад і бачыш,
як хтосьці спявае, а хтосьці плача.
Вось ён кахае, а ён спамінае
Усе моманты якія іх збліжаюць,
Калі, яны ўдваіх.
Думы-думы і мары-мары
За гэта няма ніякай кары.
Але не трэба ў гэтым веку
Такое шчасце маладому чалавеку.
І зноў думы, і зноў мары
Жыццё стала нейкім запаздалым.
А я ні бачу ні зорак, ні сонца,
Але, як раней,
Чаму нельга ўзяць і ўсё пазабыць?
Чаму нам патрэбна заўсёды вяртацца?
Чаму нельга ўзяць і перарабіць?
Каб пазней ні нашто ні спадзявацца?
Думы-думы і мары-мары
За гэта няма ніякай кары.
Але не трэба ў гэтым веку
Такое шчасце маладому чалавеку.
Зніклі думы, зніклі мары
Жыццё стала нейкім запаздалым.
Не бачу больш я ні зорак, ні солнца
І толькі як раней гляджу ў аконца.
Here you go, one of the world
And you see how fun the children
And for a moment I wanted to address
To be a child
Not to know me.
Duma-duma, dreams-dreams
For this there is no punishment.
But it is not necessary at this age
Such happiness to the young man.
Again, thoughts, and dreams again
Life has become a kind of zapazdalym.
And I do not see no stars, no sun,
But, as before, I look out the window
No stars, no sun.
You look back and you see,
someone sings, and someone crying.
Here he loves, and he that remember
All the moments that brings them together,
If they are together.
Duma-the thoughts and dreams-dreams
For this there is no punishment.
But it is not necessary at this age
Such happiness to the young man.
Again, thoughts, and dreams again
Life has become a kind of zapazdalym.
And I did see no stars, no sun,
But, as before,
Why can not take all pazabyts?
Why should we always return?
Why can not take and remake?
To later or why not hope?
Duma-the thoughts and dreams-dreams
For this there is no punishment.
But it is not necessary at this age
Such happiness to the young man.
Duma disappeared, vanished dreams
Life has become a kind of zapazdalym.
I no longer see no stars, no sun
And just as soon as I look out the window.
And you see how fun the children
And for a moment I wanted to address
To be a child
Not to know me.
Duma-duma, dreams-dreams
For this there is no punishment.
But it is not necessary at this age
Such happiness to the young man.
Again, thoughts, and dreams again
Life has become a kind of zapazdalym.
And I do not see no stars, no sun,
But, as before, I look out the window
No stars, no sun.
You look back and you see,
someone sings, and someone crying.
Here he loves, and he that remember
All the moments that brings them together,
If they are together.
Duma-the thoughts and dreams-dreams
For this there is no punishment.
But it is not necessary at this age
Such happiness to the young man.
Again, thoughts, and dreams again
Life has become a kind of zapazdalym.
And I did see no stars, no sun,
But, as before,
Why can not take all pazabyts?
Why should we always return?
Why can not take and remake?
To later or why not hope?
Duma-the thoughts and dreams-dreams
For this there is no punishment.
But it is not necessary at this age
Such happiness to the young man.
Duma disappeared, vanished dreams
Life has become a kind of zapazdalym.
I no longer see no stars, no sun
And just as soon as I look out the window.