Мы нясем скрозь няспынны час усю нашую памяць.
Мы нясем скрозь справы зямныя кахання маўчанне.
Паасобку мы будзем узлятаць, але разам падаць.
I кожнае падзенне ўспрымаць як магчымасьць спадкання.
Як магчымасьць спадкання,
Магчымасьць спадкання…
Прыпеў
А што нас чакае далей,
Якая радасьць-бяда наступная?
Нам адкажа у глыбiнях сябе тваё і маё, нашае Мінулае.
Мы жывем на Зямлi, значыць, мы – зусiм не анёлы.
Колькасьць нашых памылак, калi ласка, не трэба лiчыць.
Мы, як тыя аблокi, што працягваюць шлях свой далёкі.
І толькі сьмерць час ад часу спрабуе рух наш спыніць.
І толькі сьмерць час ад часу,
Сьмерць час ад часу…
Прыпеў
А што нас чакае далей,
Якая радасьць-бяда наступная?
Нам адкажа у глыбiнях сябе тваё і маё, нашае Мінулае.
We will scrape the time of our memory.
We will shy away from the side of the zyamnyya kakhannya machanna.
Paasobku we will be knotted, ale times padad.
I leather papzienne ўsprymats yak magcimas gad.
Yak magchymastsi spadkannia,
Magchymastsy spadkannya ...
Prypek
And what about us?
Yakaya radar-bada offensive?
To us adkazha at the blocks of syabe tvae and May, our Mіnulae.
We live on Zyamli, meaning, we - not anely zusim.
Kolkatsy our pamilak, kali weasel, not Treba lychyts.
We, yak tyya abloki, INTO prattsygvayutsy far away.
And only the hour of hell is the hour of the sprube ruh our spynic.
І only half an hour an hour,
Hour is hell hour ...
Prypek
And what about us?
Yakaya radar-bada offensive?
To us adkazha at the blocks of syabe tvae and May, our Mіnulae.