Аерылды юллар, әрни җаннар,
Карашларга сагыш сарылган.
Кырыс язмыш җиле сөю дигән
Нечкә кылга саксыз кагылган.
Язмышыңда- минем эзләр,
Калды синең эзләр минем язмышта.
Йөрәкләрдә бары әрнү калды,
Син дә башка, хәзер мин башка.
Пути разошлись, души,
Взгляды мрачные.
Ветер суровой судьбы зовется любовью
За тонкую струну небрежно потрогали.
В твоей судьбе мои следы,
Твои следы в моей судьбе.
Все, что осталось в их сердцах, это горе,
Ты другой, теперь я другой.