Сағымдай зулап күндер
Күз келіп солды гүлдер
Біздің сезімді ұрлады
Кімдер?
Кездесер бақыт мүмкін
Бір сұрақ қиын бұл тым
Жүректің кімге береміз
Біз кілтін?
Таңданба сен таңданба
Жеткізбей кеткен сол бір
Алыс арманға
Бұл жалғанға
Таңданба сен таңданба
Жүрегің жараланып,
жалғыз қалғанда
сол таңдарға
сағынышыма төзем
ол да бір өтер кезең
сен енді қайтып келмейсің
сезем
жүрегім үнсіз жылап
аңсайды сені бірақ
жанарымнан тамшы болып
мұң құлап
Дни каркающих
Осенние листья уходят налево
Он украл наши чувства
Кто они?
Леди, оказывается, счастлива
Один вопрос слишком сложный
Кому мы отдаем наше сердце?
Мы ключ?
Не удивляйся
То же самое отсутствует
Для долгой мечты
Это позор
Не удивляйся
Твое сердце изранено,
оставить в покое
утром
я нервничаю
это также промежуток времени
ты не вернешься
чувствовать
мое сердце громко плачет
но только вам
капля
печаль упала