Bu, məndəki paranoia,
Mənə lazım deyildi şan,şöhrət,eyforiya.
Gəl qaytarım səni biraz əvvələ,romantik maya,
Gəl unudaq varlığımızı lənət olsun dünyaya.
Bu mahnını yazanda mən biraz içkiliydim,
Bu mahnı yazıldı,sevildi,mən isə heç kim idim.
Nifrət edirdim sənə,sən isə bağışlamadın,
Səhnədə görəndə məni ağladın,alqışlamadın.
Bağışla,həyatım, mənim həyatım dəyişdi,
Bağışla ki, özüm də bilmədim, bu nə işdi.
Yazdığım kompazisiyalarda sənin baxışların,
Baxdığımız səhnələrdə indi mənim çıxışlarım.
Qazandığım uğurlara ən çox sən sevinərdin,
Məni təbrik edərdin və birgə qeyd edərdik.
Çoxaldı sənin yerini tutmağa çalşan özgələr,
Böyüdü səhnələr,alqışlarla açılan pərdələr.
Sənsizlik necə soyuq,
Ayrılıq nəğmələrindən ikimiz də yorulmuşuq.
Gəl qaytar məni biraz əvvələ,soyuq noyabra,
Etdiyim səhvlər çaşdırdı,qaçıram ora-bura.
Səndən sonra içimdə yoxdu qorxu,
Çünki səni itirmək idi ən pis qorxulu duyğu.
Xəstə şair yazdı haqqımızda gözündə yaşla,
Yazdı ki, ən böyük sevgilər nifrətlə başlar.
Bağışla,həyatım, amma sənin həyatın dəyişdi,
Sadəliyin itdi, insanlara münasibətin dəyişdi,
Hamıya yuxarıdan aşağıya baxırsan,təbiətin dəyişdi,
Geyim tərzi,görünüş,sir-sifətin dəyişdi.
Sənin hərisliyin, mənim biraz tərsliyim var,
Səndən öyrəndiyim yalanlardan dərsliyim var.
Boğulanda göz yaşlarımda bil ki, gəlirəm qarşıla,
Mən unutmadım olanları,
Nifrətimə görə bağışla…
Это моя паранойя,
Мне не нужно быть возбужденным, слава, эйфория.
Вернись к тебе, романтические дрожжи,
Давайте забудем проклятие нашего существования в мире.
Когда я написал эту песню, я немного выпил,
Эта песня была написана, любима, а я был никем.
Я ненавидел тебя, но ты не простил,
Когда вы увидели меня на сцене, вы заставили меня смеяться и не заставляли меня улыбаться.
Извини, моя жизнь изменила мою жизнь,
Извините, я даже не знал, что это было.
В ваших сочинениях я написал:
Мои речи сейчас в сценах, на которые мы смотрим.
Больше всего вы бы порадовались моему успеху,
Вы бы поздравили меня и праздновали вместе.
Другие, которые пытаются занять ваше место,
Растут сцены, шторы открываются аплодисментами.
Как холодно ты,
Мы оба устали от сплит-песен.
Вернись ко мне немного раньше, холодный ноябрь,
Я был смущен ошибками, которые я сделал.
Я не боялся за тобой,
Худшее страшное чувство, которое у тебя было, - это потерять тебя.
Слеза в глазах больного поэта,
Он писал, что величайшая любовь начинается с ненависти.
Извини, моя жизнь, но твоя жизнь изменилась,
Лояльность ушла, люди изменились,
Вы смотрите сверху вниз, природа изменилась,
Одежда, внешность, тайна изменились.
Я немного недоволен вашей жадностью,
У меня есть учебник от лжи, которую я узнал от вас.
И в слезах я знаю, что приду;
Те, которые я не забыл,
Прости меня за мою ненависть ...