Zwykły ranek, potem dzień
Dwoje ludzi, kawy dwie
Potok słów i strumień łez
Coraz mniej nam się siebie chce
Dwoje ludzi, burze dwie
Wczoraj dobrze, dziś już nie
Błyskawice palą wzrok
Coraz mniej nam się siebie chce
Dokąd, dokąd rwie duma złość i gniew?
Nie zapędźmy się
Mosty szybko palą się
Puste kubki, cisze dwie
Czas cierpliwie leje się
Nowa zmarszczka zdobi twarz
Coraz bardziej mi ciebie brak
Dokąd, dokąd rwie...?
Обычное утро, затем день
Два человека, два кофе
Поток слов и поток слез
Мы хотим все меньше и меньше
Два человека, две шторма
Вчера хорошо, а не сегодня
Молния горит зрение
Мы хотим все меньше и меньше
Где гордость и гнев разрываются?
Не будем отказываться
Мосты быстро сжигаются
Пустые чашки, молчание два
Время терпеливо заканчивается
Новая морщина украшает лицо
Я скучаю по тебе все больше и больше
Где, где вы ...?