Μικρά κι ανήλιαγα στενά
και σπίτια χαμηλά μου
βρέχει στη φτωχογειτονιά
βρέχει και στην καρδιά μου
Αχ ψεύτη κι άδικε ντουνιά
άναψες τον καημό μου
είσαι μικρός και δε χωράς
τον αναστεναγμό μου
Οι συμφορές αμέτρητες
δεν έχει ο κόσμος άλλες
φεύγουν οι μέρες μου βαριά
σαν της βροχής τις στάλες
Я был маленький и загорелый
и мои дома внизу
в трущобах идет дождь
в моем сердце тоже идет дождь
Ах, лжец и несправедливый пончик
ты зажег мое дерьмо
ты маленький и тебе не подходит
мой вздох
Бесчисленные бедствия
у мира нет другого
мои дни тяжелы
как дождь под дождем