Үзең киттең,өйдә синең исең калды,
Рәсемнәрдән елмаючы төсең калды.
Синең кулың тигә бөтен нәрсәләрең
Яраланган җанны өзәр өчен калды.
Үзең киттең,өйдә яңгырап сүзең калды,
Сукмакларга ышанып баскан эзең калды.
Елатырга, моңсу уйлар уйлатырга
Төрле чакта әйткән төрле сүзең калды.
Үзең киттең, ләкин өйдә син бар әле,
Аерылсак та, миңа һаман син яр әле.
Яратышып бәхет эчкән гомерләрнең
Кире кайтмас зары җанга явар әле.
You're gone, you smell at home,
The smiles left the pictures.
Everything you touch
The wounded man was left to fend for himself.
You're gone, you're left at home,
You have left a trail of trust in the paths.
To cry, to think sad thoughts
You have different words to say at different times.
You're gone, but you're still at home,
Even if we break up, I still have you on the beach.
Of the lives of those who have been happily drinking in love
The irrevocable cry still lingers.