Я ведаю, што лісьце ападзе,
Але пакуль ня думаю пра гэта.
І бесклапотным падаецца лета,
І ўжо няма адбою ад надзей.
Непазьбежнасьць восені жыве,
Лёгка зводзіць мары да спакусы,
Адыходзіць, толькі каб вярнуцца,
І сваёй адвечнаю атрутай
Не дае спакою галаве.
Заўтрашняя восень у дзьвярах,
Кожны прычакаў яе па-свойму,
Усіх прымае восень у абдоймы,
Што далей – нікому не вядома,
Хіба, што наступная зіма.
Я ведаю, што прыйдуць халады,
І нават тэрмін ведаю дакладны,
Свой сум да таго тэрміну адкладваю,
Я так раблю ўжо многія гады.
I know that the letter shall fade,
But while I do not think about it.
And carefree summer is served,
And no end of hope.
The inevitability of the fall of lives,
Easy driving dreams into temptation,
Departs, only to return,
And his eternal poison
It does not give the head rest.
Tomorrow's autumn at the door,
Everyone waited for her in his own way,
It accepts all fall into his arms,
What's next - no one knows,
Is that the next winter.
I know that will come the cold,
And even the term know exactly
Its amounts to save the date,
I'm doing for many years.