У бездарожжа для тых, каму шчасціць,
Дагарае ўначы маё сэрца...
Ты дала мне імгненнае шчасце,
Я табе даў за гэта бяссмерце.
І калі ты падзякаю, болем
Азарыла мне прорвы сусвету,
Я сказаў:"Больш, напэўна, ніколі
Мы на свеце не ўбачымся гэтым.
І табе - хай нас людзі рассудзяць -
Я зайздроснай аддзякую доляй:
Ты ніколі мяне не забудзеш,
Ты мяне не пабачыш ніколі.
Ў ноч самоты і ў цемры магілы
Будзе смага адна тваёй доляй:
Ты забыць мяне будзеш не ў сілах,
І са мною не будзеш ніколі.
In off-road for those who are able,
Burns night, my heart ...
You gave me a moment of happiness,
I gave you for it immortality.
And if you are grateful, pain
I illuminated the abyss of the universe,
I said: "More probably never
We do not see you in the world of it.
And you - let us people will judge -
I enviable share of the reward:
You never let me forget it,
You will not see me ever again.
On the night of loneliness and darkness in the grave
It will be craving one of your shares:
You'll forget me not able to,
And you will not ever with me.