Խուլ հառաչանքի ցավի մորմոքից,
միշտ նույն գիշերով սահմանված չես դու,
բախտի խաղն է սա, մի դաժան վարկյան,
անցիր բաց ճակատ, հայացքդ հեռու:
Առեղծվածային այս կյանքի բեմին,
այսօր անզիջող, խուլ լռության մեջ,
վաղը դու սակայն կհասնես լույսի,
եթե չկորչես տափաստաններում, ու դառնաս անտեր:
Մեռած հույսերի, մարած հավատքի
դու պահակը չես սառ գերեզմանի:
սա լոկ փորձության քունն է, որ կանցնի
միայն թե բեմի լույսը չմարի:
Չորս կողմ ալեկոծ սպառնալիք վայրի
մինչ կսողոսկի քո քայլերի տակ
դու գիտես ժպտալ, նյարդերդ կապի,
որ չթուլանաս նախիրի առաջ:
Սա է քո ճամփան, բեռն համբերության
կիսամեռ չորցած արմատից չես դու:
թող քեզ հարվածեն ու մի պահ ցնծան,
դու զարկդ պահիր գալիք մարտերին, ու նայիր հեռուն
Եվ մեկ-մեկ էլ զգույշ լսիր քո կրծքի
խռովքի մեղմիկ զանգերը թաքուն,
որ քեզ կկանչեն քո մեծ երազի
ժայթքող նյարդերի հարվածին հոսուն:
Երբ ազատության դռանը կապված,
շանը կարձակեն պահակները քո,
և գոնե մեկ օր, գոնե մեկ վարկյան,
դարձիր մարդկության մասնիկը անհոգ:
Դու դեռ կքայլես լուռ ու մունջ օտար,
և որսից փրկված մի գազանի պես,
գորշ հայացքների պատնեշի միջով,
ոտքի տակ ոչինչ, երկնքում ցանցեր և աղոտ հույսեր:
Եվ գոնե մեկ օր գոնե մեկ վարկյան,
քո ուսից գցիր բեռն հիշողության,
երկինք նայելիս լույսով ողողված,
և էլ մի կանչիր «Ո՞ՒՐ ԷԻՐ ԱՍՏՎԱԾ»:
Глухая боль в горле,
вы не всегда определяются одной и той же ночью,
к счастью, это яростная секунда,
Идите на открытый фронт, отведите взгляд.
На сцене этой загадочной жизни,
сегодня в приличной, оглушительной тишине,
Завтра ты выйдешь на свет,
если вы не потеряете равнины, вам станет стыдно.
Смертельные надежды, выпущенные верой
Вы не охраняете безмятежную могилу.
Это просто сон сна, который пройдет
только свет сцены не умрет.
Четыре стороны водоворота угрожают дикой природе
пока вы не под вашим контролем
ты знаешь улыбку, нервную связь,
что ты не унываешь перед стадом.
Это твое путешествие, груз терпения
Вы полуживой корень?
Пусть они бьют тебя и кричат на мгновение,
Держи свой удар в предстоящих битвах и отводи взгляд
И будьте осторожны, чтобы слушать свою грудь один раз
мрачные слухи о мятеже,
что они призовут вас к вашей великой мечте
извергая нервное повреждение потока.
Когда дело доходит до двери свободы,
собака освободит охранников,
и хотя бы один день хотя бы одну секунду,
Станьте частью человечества небрежно.
Вы все еще будете идти тихо и спокойно,
и как дикий зверь, который был спасен от охоты,
сквозь серый взгляд,
ничего под ногами, сети в небе и безнадежные надежды.
И хотя бы один день хотя бы одну секунду,
брось свою шею в свою память,
глядя на небо,
и не называйте "ГДЕ ЭТО ВЕЧНОСТЬ".