Başqa bir yorğunluq var sanki bu gün ruhumda,
Bir şəhər var, adını unutmuşam, xatırlat adını, çıxım gedim.
Gəlib indi dizlərində uzanmaq var idi, ulduzlara baxışlarınla baxışa da bilərdim halbuki.
Amma mən yüklənib ayaqlarıma evə gedirəm, əlimdə də bir kilo alma.
Bəxt üzükləri tək tərəfli, nəfəslərim daxilə bir quru can saxladın Tanrı!
Deyəsən özün çevirirsən məni Sufiyə.
Necə də çıxardardım əynimdən bütün inanclarımı, ulduzlara yaslamaq üçün başımı,
Dizlərinə gələrdim..
Halbuki, halbuki mən səni necə də çox sevə bilərdim.
Amma mən yüklənib ayaqlarıma evə gedirəm, əlimdə də bir kilo alma.
Kaş 70-lərdə yaşayardım və inqilabı ilk sizinlə həlləri yandırmaqdan başlayardım.
İndi sənin adına ünvanlı statuslar yazıram, yandıra bilmirəm evini, bağışla..
Bilən susur, susmayan bilmir, susub daxilimdə danışdım, tükəndim.
Mən ha qışqırdım, ha öldüm, fərqsiz..O dinmir..
Sən baxanda soyuna bilmirəm deyən qadınlarla,
Səhərlərə qədər Şəmsi müzakirə edə bilərdim.
Sonra anladım, necə də maraqsız idi, qışqıra-qışqıra sənə etdiyim fəlsəfi söhbətlər.
Sən o anda sevgili, sənin yoxluğunda mənə şair deyirlər..
Bu Bakı..
Bu Bakı niyə bütün xatirələrə düşməndir belə?
Sənin getdiyin sonuncu yola indi asfalt çəkirlər.
Səni düşünərək əllərinin qarasına baxıram kəndlimin.
Pul əl kiri deyənə lənət olsun ki, pulunu alıb, kirini saxlayıb əllərinin.
Nə sol, nə sağ davasına girmədən yaşamaq milləti.
Zira yedin də, yemədin də bu siyasətin bir adı var : Alma!
Mən də yüklənib ayaqlarıma evə gedirəm, əlimdə də bir kilo alma.
Сегодня в моей душе другой вид усталости,
Есть город, я забыл его название, помню название, я вышел.
Теперь я должен был лечь на колени, хотя я мог смотреть на звезды своими глазами.
Но я загружен и иду домой на своих ногах, не набирая фунта в моей руке.
Кольца фортуны односторонние, держи мое дыхание внутри сухой души Бога!
Кажется, ты превращаешь меня в суфийца.
Как я мог взять все свои убеждения из моих очков, чтобы моя голова опиралась на звезды,
Я бы встал на колени.
Тем не менее, как сильно я могу любить тебя.
Но я загружен и иду домой на своих ногах, не набирая фунта в моей руке.
Хотелось бы, чтобы я жил в 70-х годах и начал революцию, сначала сжигая решения вместе с вами.
Теперь я пишу целевые статусы на ваше имя, я не могу сжечь ваш дом, извините ..
Тот, кто знает, молчит, тот, кто молчит, не знает, я говорил молча, я истощен.
Я кричал да, я умер, это не имеет значения .. Он не слушает ..
С женщинами, которые говорят, что ты не можешь раздеться, когда смотришь,
Я мог бы обсудить Шамси до утра.
Потом я понял, насколько это было неинтересно, философские разговоры, которые я вам кричал.
Вы моя любовь в тот момент, в мое отсутствие они называют меня поэтом.
Это Баку ..
Почему этот Баку враг всех воспоминаний?
Последняя дорога, по которой вы пошли, теперь вымощена.
Я смотрю на черноту твоих рук, думая о тебе, мой сельский житель.
Проклят, кто забирает деньги и забирает нечистоту рук его.
Ни левая, ни правая нация не живут без драки.
Потому что, едите вы или нет, эта политика имеет название: Apple!
Я загружен и иду домой на своих ногах, не набирая фунт в моей руке.