Толькі зноў на дзяцінства сваё азірнуся —
І ўзляціш ты, мой бусел, вястун дарaгі.
У задымленым небе над зямлёй Беларусі,
Над маёй галавою ты робіш кругі.
Прыпеў:
Там, дзе светла кахалі, дзе аб шчасці гадалі,
Дзе ў вячэрнім чароце плешча ціхая Друць,
Над маімі шляхамі, над маімі гадамі
Твае белыя-белыя крылы плывуць.
Наша доля на радасць была небагатай.
Мы раслі сярод горкіх ваенных атаў.
Ды з высокай буслянкі над бацькоўскаю хатай
Аб надзеі на свята ты мне клекатаў.
Прыпеў.
Колькі я ў родны кут свой цяпер ні вярнуся —
Мірным ветрам абдымуць палі і лугі,
Над маёй галавою, над зямлёй Беларусі
Каля самага сонца ты робіш кругі.
Прыпеў.
I'll just look back at my childhood -
And you will take off, my stork, dear herald.
In the smoky sky over the land of Belarus,
Above my head you make circles.
Chorus:
Where light was loved, where happiness was foretold,
Where in the evening reeds the shoulder of the quiet Drut,
Over my ways, over my years
Your white-white wings are floating.
Our share of joy was not rich.
We grew up among bitter military atos.
Yes, from a high stork above the parents' house
About the hope of the holiday you chatted to me.
Chorus.
No matter how much I return to my hometown now -
Peaceful winds will embrace fields and meadows,
Above my head, above the land of Belarus
Near the sun itself you make circles.
Chorus.