Гэта восень
У комiне злосна галосiць.
Гэта кроплi дажджу
На запыленым шкле.
Гэта просiнь
Растайнага выраю просiць.
Гэта восень -
Пралог немiнучы к зiме.
Прыпеў:
Я не чакаю, не прыходзь,
Я не чакаю, не званi,
Я не чакаю, мiмаходзь
Сама сабе ты не манi.
Я не чакаю, толькi дождж
Цалуе зноў твае сляды.
Я не чакаю... Гэта ноч
Цябе забрала назаўжды...
Гэта восень
Лiстотаю сцежкi заносiць.
Гэта лета згарае на алтарах.
Гэта восень...
Стаю на самотным парозе.
Гэта восень...
А следам за ёю зiма.
Прыпеў. (2)
Geta Vosen
The company is vicious galosits.
Geta Kropli Daju
On dusty shkle.
Geta prosin
Rastaynaga I will extricate.
Geta Vosen -
The pralog is inconsequential to winter.
Prypeў:
I don’t cry, I don’t go
I don’t cry, don’t call
I don’t cry, mimahodz
You yourself are not a saba.
I don’t cry, only rain
You know the meanings.
I don’t cry ... Geta night
Qiabe took it back ...
Geta Vosen
I swiftly express.
Geta summer zgarae on the altars.
Geta rise ...
I flock on a self-propelled steam train.
Geta rise ...
And in the wake of her winter.
Prypeў. (2)