Bənd - 1
O hamıdan qaçır, sirrini açır göylərə,
Həm çox çəkib acı, yaralar açıq göynədər,
Xoş bir gün görmədən, uçmağa min nədən,
Yerdə yer saxlamaz onu, göydə göydələn.
Onu eşidən, duyar var son sözü ümid son ölər.
Nəqarət
Onun saçları son bahardır,
Ömrü iztirab, dörd divardır,
O, tərki-dünyadır anlamam halından.
O, günəş kimi yandırardı,
Yazda yağışdır, yayda qardır,
Kim bilir nələr keçib gedir ağlından...
Onun sözləri ittihamdır,
Onun gözləri intihardır,
Bəlkə onda ağrılar çıxar canından...
Bənd - 2
Ona yaddır doğmalar, yaxınlar baxar uzaqdan,
Süzülər yerə damla-damla yaş axar yanaqdan.
O mənsiz qalınca o mənsiz yarımcan,
Ucaldan təkcə bir məqam - öpüş dodaqdan.
Onu eşidən, duyar var son sözü ümid son ölər.
Точка - 1
Он убегает от всех, открывает свою тайну небесам,
Это много боли, раны открытого неба,
Без хорошего дня, чтобы вылететь из тысячи,
Он не ставит нигде на земле, кроме небесного неба.
Слыша и слушая его, последнее слово надежды заканчивается.
хор
Ее волосы - последняя весна,
Его жизнь - четыре стены,
Он в мире невежества.
Оно горело как солнце,
Летом дождь, это лето,
Кто знает, что происходит в его уме ...
Его слова виноваты,
Его глаза самоубийственные,
Может быть, это больно ...
Точка - 2
Те, кто незнакомы, отвернуться от далеких,
Фильтры вытекают из щек на дне пола.
Он грубый узкий,
Только одна точка от таза - целующаяся губа.
Слыша и слушая его, последнее слово надежды заканчивается.