Застанецца толькі попел…
Дзеля гэтага змагаліся.
Або так і будзем жыць,
На другое спадзяваліся.
Ці то як гэта не ўбачыць
У цвеце вішні маладой?
Ці то жыць і не здавацца,
Альбо попел жэрці той?..
На вайне так ужо сталася –
Лепей не бачыць канца перамогі,
Дзе прыйдзецца слухаць пустоты вуглі.
Застанецца бегчы ўдалеч,
Крыкам цемру будзіць!
На празрыстыя ўспаміны
Пудаў болю нагрузіць.
Не кідацца ў жаху болей –
Сцены не дадуць пайсці,
Па акопах прыйдзецца паўзці.
Піць запоем пакуты,
Сушыцца ў спякотным дыму забыцця,
Пазуры пазрываць і ўпасці на крылы…
There will be only ashes ...
For the sake of fighting.
Or so, and we will live,
Hoping for a second.
That's how it will not see
The cherry blossom young?
Whether to live and not to give up,
Or ashes to eat that? ..
In war, as it happens -
Better not to see the end of the victory,
Where it is necessary to listen to empty the coals.
Will remain to run off into the distance,
Shout to wake the darkness!
The clear memories
Pain pounds load.
Do not rush in terror more -
Walls will not let go,
According to the trenches have to crawl.
Drink heavily suffering
To dry in the hot smoke of oblivion,
Claws posryvat and fall on the wings ...