Калі ідуць на абардаж,
І поўніць полымя прасцяг
Да верху мачты — экіпаж
Цвікамі прыбівае сцяг.
Даўно здалася — нават сталь, —
І толькі зараз — мы памром
Пад сцягам, што ў прадонні хваль
Знікае разам з караблём.
Ў крыві краіны нашай бель,
Прыходзіць час смяротных сноў,
І нашай волі карабель, —
Няскораны, — ідзе на дно.
І сёння ў вечны наш працяг,
У неба на світанні дня
Уздымуць нас, як волі сцяг,
Якому й богу нельга зняць.
У.С. Караткевіч
When going on board,
And fill the flame stretch
To the top of the mast - the crew
Nails the flag.
It seemed a long time ago - even steel -
And only now - we will die
Under the banner that in the surge of the waves
Disappears with the ship.
In the blood of our country,
The time of deadly dreams is coming,
And our will ship -
Unhurried - goes to the bottom.
And today in our eternal sequel,
In the sky at dawn
Raise us like a free flag,
What a god can't take it off.
U.S. Karatkevich