Oi maamme, Suomi, synnyinmaa,
soi sana kultainen!
Ei laaksoa, ei kukkulaa,
ei vettä rantaa rakkaampaa,
kuin kotimaa tää pohjoinen,
maa kallis isien!
Vårt land, vårt land, vårt fosterland,
Ljud högt, o dyra ord!
Ej lyfts en höjd mot himlens rand,
Ej sänks en dal, ej sköljs en strand,
Mer älskad än vår bygd i nord,
Än våra fäders jord.
Sun kukoistukses kuorestaan
kerrankin puhkeaa;
viel' lempemme saa nousemaan
sun toivos, riemus loistossaan,
ja kerran laulus, synnyinmaa
korkeemman kaiun saa.
О моя страна, Финляндия, моя страна рождения,
позвони золотому слову!
Нет долины, нет холма,
нет воды, чтобы любить пляж,
как родина этого севера,
земля дорогие отцы!
Земля, земля, земля,
Плачь громко и кричи!
Ej lyfts en höjd mot himlens rand,
Ej sänks en dal, ej skukors en Strand,
Mer ants vår bygd i nord,
Åå våra fäders jord.
Солнце в цвету из своей оболочки
однажды лопается;
до сих пор наши джентльмены встают
Ваше желание, радость в его великолепии,
и однажды песня, я родился
более высокое эхо может быть получено.