Янка Купала
А хто там iдзе, а хто там iдзе
У агромнiстай такой грамадзе?
-Беларусы.
А што яны нясуць на худых плячах,
На руках ў крывi, на нагах у лапцях?
- Сваю крыўду.
А куды ж нясуць гэту крыўду ўсю,
А куды ж нясуць напаказ сваю?
- На сьвет цэлы.
А хто гэта iх, не адзiн мiльён,
Крыўду несць наўчыў, разбудзiў их сон?
- Бяда, гора.
А чаго ж, чаго захацелась iм,
Пагарджаным век, iм, сляпым, глухiм?
- Людзьмi звацца.
Yanka Kupala
And who is there and who goes there
In such a huge community?
Belarusians.
And that they are on the thin shoulders,
In the hands of the blood on his feet in sandals?
- His offense.
And where are all the resentment,
And where are my parade?
- On the whole the world.
And who is them, not one million,
Bear a grudge navchyv, woke them sleep?
- Trouble, sorrow.
And that is what they wanted,
Despicable century them blind, deaf?
- to be called human beings.