W moim ogrodzie, gdzie czas leniwy
Powolną strugą płynął wytrwale,
W moim ogrodzie, gdzie jeszcze nigdy,
Tak dawno słów przyjaznych parę.
W moim ogrodzie, gdzie smutek gości,
Gdzie gorzkie dni i gorzkie noce,
W moim ogrodzie, gdzie samotności
Nikt nie rozjaśniał, gdzie nigdy dotyk.
W moim ogrodzie, gdzie długa zima,
Zmroziła wszystkie ciepłe uczucia,
W moim ogrodzie, gdzie strumień źródła
Zastygł w bezruchu, a czas umyka.
Aż pewnej nocy puściły lody,
Ogrodu serce mocniej zabiło,
Przyszłaś, nabrałaś źródlanej wody
I napoiłaś, a wszystko ożyło.
Byłaś prześliczna, niczym poranek,
Niczym wiosenny kwiat jabłoni
I nie zapomnę nigdy tej chwili,
Gdy dłoń dotknęła twojej dłoni.
Ja nie zapomnę tych chwil radosnych,
Kiedy nie mogąc wydobyć słowa,
Z zapartym tchem patrzyłem Ci w oczy,
Tak trwała nasza bez słów rozmowa.
Ja twoje włosy dotykałem ukradkiem,
Gdy zamyślona z pochyloną głową,
Byłaś mi jak prześliczna nimfa,
Co się przegląda nad tafli wodą.
I choć tak blisko byłaś przy mnie,
Choć twoje oczy śmiały się do mnie,
Doprawdy niczego nie jestem pewien,
Co czułaś wtedy, czy wart jestem wspomnień,
wspomnień, wspomnień, wspomnień
В моем саду, где время лениво
Он медленно плавал,
В моем саду, где никогда раньше,
Давным-давно дружеские слова, пара.
В моем саду, где печаль гостей,
Где горькие дни и горькие ночи,
В моем саду, где одиночество
Никто не осветил, где никогда не прикасаться.
В моем саду, где долго зима,
Она застыла от всех теплых чувств,
В моем саду, где поток источника
Он застыл неподвижно, и прошло время.
До одной ночи они отпускали мороженое,
Сад убил сердце тяжелее,
Вы пришли, вы взяли весеннюю воду
И вы пили, и все ожило.
Вы были красивы, как утро,
Как весенний яблоневый цвет
И я никогда не забуду этот момент,
Когда ваша рука коснулась вашей руки.
Я не забуду эти радостные моменты,
Когда вы не можете получить слово,
Я задумался, затаив дыхание,
Так продолжался наш разговор без слов.
Я коснулся твоих волос незаметно,
Когда она задумалась, склонив голову,
Вы были как красивая нимфа,
Что смотрит на поверхность водой.
И хотя ты был так близко ко мне,
Хотя ваши глаза смеялись надо мной,
Я действительно ничего не знаю
Что вы чувствовали тогда, если бы я стоил воспоминаний,
воспоминания, воспоминания, воспоминания