Што я сёння ў бары, у зялёнай раскошы,
Дзе зязюля пяе ад відна да відна,
Вінаваты твае светла-русыя косы,
А ты кажаш вясна, вінавата вясна.
Вінаваты твае светла-русыя косы,
А ты кажаш вясна, вінавата вясна.
Што ізноў я іду салаўінаю сцежкай,
Дзе бярозы, ракі плынь святлее да дна.
Вінавата твая таямнічая ўсмешка,
А ты кажаш вясна, вінавата вясна.
Вінавата твая таямнічая ўсмешка,
А ты кажаш вясна, вінавата вясна.
Што пакінуць гатоў назаўсёды свой горад
І пайсці за табой, дзе шуміць збажына,
Вінаваты жывы срэбразвонны твой голас,
А ты кажаш вясна, вінавата вясна.
Вінаваты жывы срэбразвонны твой голас,
А ты кажаш вясна, вінавата вясна.
Што з’ядналі навек нас маёвыя ночы,
Даль нязнаных дарог перад намі адна.
Вінаваты твае ясназорыя вочы,
А ты кажаш вясна, мо, і праўда, вясна.
That I'm at the bar today, in green luxury,
Where the cuckoo sings from sight to sight,
Blame your light blond braids,
And you say spring, spring is to blame.
Blame your light blond braids,
And you say spring, spring is to blame.
That again I walk the nightingale trail,
Where there are birches, the river flow brightens to the bottom.
It's your mysterious smile,
And you say spring, spring is to blame.
It's your mysterious smile,
And you say spring, spring is to blame.
What is ready to leave your city forever
And follow thee, where the corn roars,
Your living silver-bellied voice is guilty,
And you say spring, spring is to blame.
Your living silver-bellied voice is guilty,
And you say spring, spring is to blame.
That the May nights have united us forever,
The distance of unknown roads before us is one.
Blame your clairvoyant eyes,
And you say spring, mo, and the truth, spring.