მაგწონს არხვატი? ჰაი, ქვექურის ძალო?
თვალ-მარგალიტით მორთულ მეგონე ქალო,
თავზე ნათელი გადაგდიოდა ზენა,
ასე ვგონებდი, აი თორღვაის მზემა.
შავ-ქალ ყოფილხარ, გვირგვინ გრქმევია არცა.
რკენას თუ იყავ, ამღიონების ხატსა?
მნახე ხატობას? ან საით უნდა გეცვნე...
ხალხ ცოტა იყო წელს არ მოვიდა მეზღვნე.
რა გედარდებისთ, რა ფიქრები გაქვთ უღვთოს.
ჩემ სალოცავებს სანთელ მე უნა ვუნთო,
მე უნდ ვუცქირო ბისნა-ჩორეხის ნისლებს,
მე უნდ ვასხურო ნიშთა სამსხვერპლო სისხლი,
მე უნდ შევწირო შესაწირავი ჩვენი...
თუ ვინ გაღონებს ხმალზე ავაგებ ქალო.
რას გეცინების ერთი მოვზიდო ვადა,
მაისტელიც კი ვერ უმთელებდეს ნაჭრევს,
ამღას მივდივარ, კალოთანაის მხარეს.
ცხვარი იქ მიდგა. (თუ ხევში სად არ ჩავრჩი).
ისე მიცვნია შენი ყოველი ლექს
Тебе нравится Архвати? Привет, сила преисподней?
Я думал, ты жемчугом украшен,
Зена ярко светилась на ее голове,
Я так и думал, вот и солнце Торгвая.
Вы были черной женщиной, вас никогда не короновали.
Если бы вы были Ркеной, иконой Амгиона?
Вы нашли иконку? Или куда тебе идти ...
Людей было мало, в этом году к матросу не подходили.
Что вас волнует, какие мысли вы о Боге.
Хочу зажечь свечу в своих святынях,
Мне предстоит подняться в туман Бисна-Чорехи,
Я должен пролить жертвенную кровь ниш,
Я должен сделать предложение нашему ...
Я построю меч на того, кто обнажит меч.
Что заставляет вас смеяться, это то, что я рисую крайний срок,
Даже Майстель не может закончить пьесу,
Сегодня вечером я пойду на сторону Калотаны.
Овца попала туда. (Если бы я не застрял в овраге).
Вот как я отношусь к каждому твоему стихотворению & # 4