Μ’ έπνιγε μια στεναχώρια μέσα μου από καιρό
κι έβλεπα μες στη μορφή σου το μεγάλο χωρισμό.
Άφησα και τις αγάπες, άφησα και τα φιλιά
κι έφυγα απ’ τη ζωή σου με βαριά καρδιά.
Κάτι μέσα μου πεθαίνει κι όμως επιζώ
πάντοτε σε κάθε χωρισμό.
Κι είμαι ακόμα εδώ
με το πουκάμισο ανοιχτό,
παίρνω το ρίσκο να σταθώ
στο πιο μεγάλο χωρισμό.
Κι όμως επιζώ
με κάποιο τρόπο μαγικό
πάντα σε κάθε χωρισμό,
λέω «πεθαίνω»,
μα στο τέλος επιζώ.
Μη ρωτάς πώς τα περνάω, πού κοιμάμαι και πώς ζω,
συνεχίζω να υπάρχω και μετά το χωρισμό.
Έκλεισα και τη καρδιά μου και δε σε χωράει πια,
έκλεισα με την αγάπη γι’ άλλη μια φορά.
Κάτι μέσα μου πεθαίνει κι όμως επιζώ
πάντοτε σε κάθε χωρισμό.
Κι είμαι ακόμα εδώ
με το πουκάμισο ανοιχτό,
παίρνω το ρίσκο να σταθώ
στο πιο μεγάλο χωρισμό.
Κι όμως επιζώ
με κάποιο τρόπο μαγικό
πάντα σε κάθε χωρ
I have been choking on grief for a long time
and I saw in your form the great separation.
I left the loves, I left the kisses
and I left your life with a heavy heart.
Something inside me dies and yet I survive
always in every separation.
And I'm still here
with shirt open,
I take the risk to stand
in the largest separation.
And yet I survive
in a magical way
always in every separation,
I say 'I'm dying',
but in the end I survive.
Do not ask how I spend, where I sleep and how I live,
I continue to exist even after the separation.
I closed my heart and it no longer fits you,
I closed with love once again.
Something inside me dies and yet I survive
always in every separation.
And I'm still here
with shirt open,
I take the risk to stand
in the largest separation.
And yet I survive
in a magical way
always in any country