Эсимде сени биринчи жолугуп коргонум сезимдерим озгоруп жанып жатты коздорун алыс ойлоп туштум ойго даро умут узбодум жагып жатты создорун жолугулар кундон кунго айдан айга бирге болдук ызгаргычта ысык жайда айтчы эми ошол кундор калды кайда алардыда унутуга биз экобуз таптык айла!
А сен калдынго ыйлап ыйлап ыйлап ыйлап ыйлап озунду кечке кыйнап кыйнап кыйнап кыйнап кыйнап а сен калдынго ыйлап!
Ойлор мени угушпастан сени эстетет жылу сезимдер гезин мен элестетем сендагы мен жонундо ойлойсунбу эгерде ойлобосон мен эскертем ким айтты калпты ким чын суйлоп жатты экобуздун тен берген анты ким бузуп сатты деген ой ойумда ага туну бою батым аны терен сырга катым!
А сен калдынго ыйлап ыйлап ыйлап ыйлап ыйлап озунду кечке кыйнап кыйнап кыйнап кыйнап кыйнап а сен калдынго ыйлап!
Гулуп жур ардайым жаным жылмайып жаша сага болгон сезимдерим дагыле жашайт унутайын десем ойлор ойлонтуп баштайт ойлонбойун жаштай коштошогу шашпайм!
А сен калдынго ыйлап ыйлап ыйлап ыйлап ыйлап озунду кечке кыйнап кыйнап кыйнап кыйнап кыйнап а сен калдынго ыйлап!
Я помню, как первые встретились с вами, сначала говорил нам, что мои чувства собираются чувствовать к выкупу.
Вы плакали над перчаткой, плачет и горько плакаете, чтобы пытать.
Хотя мои мысли не услышат вас, я буду помнить, кого я думаю обо мне, кто будет помнить, что моя ложь, у меня есть письмо к нему на вершину пота.
Вы плакали над перчаткой, плачет и горько плакаете, чтобы пытать.
Я спешу, я смогу забыть о чувствах моего сердца, чтобы подумать о том, что я чувствую, чтобы думать!
Вы плакали над перчаткой, плачет и горько плакаете, чтобы пытать.