Толькі ў сэрцы трывожным пачую
За Краіну радзімую жах,
Успомню Вострую Браму святую
І ваякаў на грозных канях.
У белай пене праносяцца коні,
Рвуцца, мкнуцца і цяжка хрыпяць:
Старадаўняй Літоўскай Пагоні
Не разбіць, не спыніць, не стрымаць.
У бязмерную даль вы ляціце,
А за вамі, прад вамі - гады.
Вы за кім у пагоню спяшыце?
Дзе шляхі вашы йдуць і куды?
Мо яны, Беларусь, панясліся
За Тваімі дзяцьмі уздагон,
Што забылі Цябе, адракліся,
Прадалі і аддалі ў палон?
Бійце ў сэрцы іх, - бійце мячамі,
Не давайце чужынцамі быць!
Хай пачуюць, як сэрца начамі
Аб радзімай старонцы баліць...
Маці родная, Маці-Краіна,
Не усцішыцца гэтакі боль!..
Ты прабач, Ты прымі свайго сына,
За Цябе яму ўмерці дазволь.
Ўсё лятуць і лятуць тыя коні,
Срэбнай збруяй далёка грымяць...
Старадаўняй Літоўскай Пагоні
Не разбіць, не спыніць, не стрымаць.
Only in the heart of disturbing hear
Country home for terror
I remember Acute Gate holy
And the warriors on horseback terrible.
The white foam rushing horses,
Torn, and strive hard to rattle:
Old Lithuanian Chases
Do not break, do not stop, do not hold back.
In immeasurable distance you fly,
And for you, before you - a few years.
You for whom chasing Hurry?
Where are your ways, and where?
Maybe they, Belarus, rushed
For Your children uzdagon,
You have forgotten, denied,
Sold and delivered to the prisoner?
Biytse in their heart - biytse swords,
Do not let strangers be!
Let hear his heart night
About homeland page hurts ...
Our mother, the mother-country,
NOT ustsishytstsa kind of pain! ..
Forgive me, you accept his son,
For You let him die.
All those flying horse fly,
Silver harness rattle away ...
Old Lithuanian Chases
Do not break, do not stop, do not hold back.