"на стих Хетагурова Коста "Зонын, æфсæрмæй кæудзыстут,
Бавæрдзыстут мын мæ мард,
"Рухсаг у, рухсаг, – зæгъдзыстут,–
Ницæмæн уал уыд дæ цард!"
Зонын, æргæвддзыстут исты,–
Мардыл ма чи дары ком?
Алчи æфсæстæй мæ хисты
Ссардзæн арахъхъæй мæ ном.
Иу бон æгъгъæд у мысынæн,
Иу бон кæндзыстут мæ дзырд,
Уый фæстæ ферох уыдзынæн,
Ничи уал зондзæн мæ цырт.
Знаю, поплачете, может,
Вы, зарывая мой прах,
И пожелаете в божьем
Царстве мне всяческих благ.
Знаю, барана забьете
И, не грустя уж ничуть,
Вдосталь араки нальете,
Чтобы меня помянуть.
Каждый, наверное, скажет
То, что обычай велит.
После ж – не вспомните даже,
Где я в могиле зарыт.
& quot; on verse of Khetagurov Kosta & quot; Zonn, æfsærmæy kædzystut,
Bavurdzistut Myn mard,
& quot; Ruhsag y, Ruhsag, - grunt, -
Nitsuman Ual Uyd Dzh Tsard! & Quot;
Zonn, ærgævdzistut ists, -
Mardyl ma chi gifts com?
Alchi æfssæstyæ mæ hists
Ssardzæn arakhy æ mi number.
Yiwu bon æ ъ у æ æ d
Yiwu bon kændzistut mæ dzyrd,
Uy fæstæ ferok uydzynn,
Nichi Ual Zondzun Myrrh.
I know, cry, maybe
You, burying my ashes,
And you wish in God
Kingdom to me all good.
I know you will score a sheep
And, without being sad at all,
Pour araks on
To remember me.
Everyone will probably say
What custom is telling.
After well - do not even remember
Where I am buried in the grave.