Иртә таңнарда карыйм талларга,
Өзә үзәкне кошларның моңы.
Аерылсам сездән якын дусларым,
Саргаер идем, белегез шуны.
Кышлар китүен, көзләр җитүен,
Күпме кичерде гомерләр юлы.
Кояшлы язым, чәчәкле җәем,
Сез ул дусларым, белегез шуны.
Ямләна күзләр, тәмләнә сүзләр,
Бетә таралып күңелнең моңы.
Күрсәм яңадан сезне дусларым,
Бәхетем арта, белегез шуны.
Я смотрю утром утром, чтобы щекотать,
Траур ядра птиц.
Мои друзья рядом с вами, если я расстаюсь,
Я мог бы встать и знать это.
Зимы уходят и падают зимой,
Как долго жизнь живут.
Солнечная весна, цветочное лето,
Ты мои друзья и знаешь это.
Ямен - это глаза, возлюбленная,
Это было скорбно моего сердца.
Я снова вижу тебя, друзья, друзья,
Я растет, знаю, что вы знаете.