Lyrics Андрей Сенькевич - Дзе я

І толькі ўсё не так,
здаецца, мы нібы малыя дзеці
дарэмна кожны дзень шукаць
спрабуем месца, каб застацца дзесьці.

Узляцець з зямлі да Сонца,
потым бегчы: так бясконца
неба. Ты трымай у далонях,
але ведай, што ніколі
нам не быць вышэй за неба.
Паглядзі, дзе я, а дзе ты...

Дарогі, подых гарадоў:
навокал сцены, унутры свабода.
І маё сэрца зноў і зноў
шукае месца, каб спытацца ў Бога.

Быццам усміхнецца неба,
станем мы бліжэй да Сонца.
Як калісьці крочыў нехта,
крочым мы туды ў бясконцасць...