Қазаққа ақыл берем, түзеймін деп қам жеген адамға екі нәрсе керек.
Әуелі - бек зор өкімет, жарлық қолында бар кісі керек. Үлкендерін қорқытып, жас балаларын еріксіз қолдарынан алып, медреселерге беріп, бірін ол жол, бірін бұл жолға салу керек, дүниеде көп есепсіз ғылымның жолдары бар, әрбір жолда үйретушілерге беріп сен бұл жолды үйрен, сен ол жолды үйрен деп жолға салып, мұндағы халыққа шығынын төлетіп жіберсе, хәтта қыздарды да ең болмаса мұсылман ғылымына жіберсе, жақсы дін танырлық қылып үйретсе, сонда сол жастар жетіп, бұл аталары қартайып сөзден қалғанда түзелсе болар еді.
Екінші - ол адам есепсіз бай боларға керек. Аталарын паралап, балаларын алып, бастапқы айтқандай жолға салып, тағлым берсе, сонда түзелер еді.
Енді мұндай халықты еріксіз қорқытып көндірерлік күш-қуат ешкімге бітпейді. Ол баланы қазақтың бәрін паралап көндірерлік дәулет бір кісіге бітуге мүмкін де емес.
Қазақты я қорқытпай, я параламай, ақылменен не жырлап, не сырлап айтқанменен ешнәрсеге көндіру мүмкін де емес. Етінен өткен, сүйегіне жеткен, атадан мирас алған, ананың сүтіменен біткен надандық әлдеқашан адамшылықтан кетірген. Өздерінің ырбаңы бар ма, пыш-пышы бар ма, гуілдегі бар ма, дүрілдегі бар ма - сонысынан дүниеде ешбір қызықты нәрсе бар деп ойламайды, ойласа да бұрыла алмайды, егер сөз айтсаң, түгел тыңдап тұра алмайды, не көңілі, не көзі алаңдап отырады. Енді не қылдық, не болдық!
1897
Я хочу дать казахскому народу чувство юмора.
Во-первых, есть великая держава, порядочный человек и человек с рукой. Они угрожали пожилым людям, отняли своих маленьких детей и передали их в медресе, один из них должен был идти в одну сторону друг к другу, в мире науки есть много способов, и во всех отношениях вы преподаете путь к тренерам, Если бы он послал девушек к мусульманской науке, он бы научил их доброй религии, и эти молодые люди смогли бы исправить ее, когда они были старыми и старыми.
Во-вторых, он богат богатством. Он мог развратить своих предков, отнять их и отложить первые слова.
Теперь сила таких людей не будет исчерпана. Невозможно для ребенка избавиться от богатства казахов, которые подкупили их всех.
Ничего нельзя сказать о казахах, боятся они или шепчутся, или клевещут, или смеются. Невежество, которое перешло от мяса, кости костей, наследство отца и молоко матери, уже давно были удалены от человечества. Они не думают, что в мире есть что-то, есть ли у них смех или есть что-нибудь в пещере или что-то еще в мире, что они не могут развернуться, даже если они ничего не говорят, или они разочарованы или разочарованы. Что мы делаем сейчас?
1897