Тәрәзәңне ачып,
Моңсу уйга талып,
Ямьле кичтә айга карыйсың.
Нинди уйлар уйлап,
Моңсу көйләр көйләп,
Йолдызлардан күзең алмыйсың?
Йолдыз атылганда,
Аны сагынганда
Мәхәббәткә әллә юрыйсың?
Йолдызларга карап,
Сөйгәнеңә алдап
Сөю җырын әллә җырлыйсың?
Юксынуың беләм,
Күзләреңнән күрәм:
Күңелләрең ерак-еракта.
Йолдызларга карап,
Хисләреңне барлап,
Алсуланып кайчак таң ата.
Йолдыз атылганда,
Аны сагынганда
Мәхәббәткә әллә юрыйсың?
Йолдызларга карап,
Сөйгәнеңә алдап
Сөю җырын әллә җырлыйсың?
Кемгә ышанып көтеп ятасың?
Моңланып, уйланып аны сагынасың?
Төннәр буе елап чыгасың.
Мәхәббәтне алай югалтасың.
Бас каршына, әйт, оялма:
“Синсез дөньяда яшәү юк миңа!
Син – кояшым, син – йолдызым!” дип.
Мин сине яратам!
Открывая свое окно и
Ограбил мысли о грустной,
Вы смотрите на Луну вечером.
Какие мысли думают,
Путем регулировки грустных мелодий,
Вы не отстаете от звезд?
Когда звезда выстрел,
Когда я скучаю по нему
Ты похоронишь любовь?
Глядя на звезды,
Обман на свою возлюбленную
Ты поешь песню?
Я знаю, что ты не
Я вижу из ваших глаз:
Ваши сердца далеко.
Глядя на звезды,
Плача свои чувства,
Иногда это утро.
Когда звезда выстрел,
Когда я скучаю по нему
Ты похоронишь любовь?
Глядя на звезды,
Обман на свою возлюбленную
Ты поешь песню?
Кто ты ждешь доверие?
Сосать и подумать об этом?
Вы будете плакать всю ночь.
Вы теряете любовь так.
Скажи мне, скажем, не стесняйтесь:
«Нет жизни в мире без тебя!
Ты солнце, ты звезда! » быть.
Я люблю вас!