Բարի լույս, տիկին Արուս,
Քո լվածքը չորացել է,
Հայացքի մեջ քո անհույս
Արցունքներդ քարացել են,
Խոհանոցդ մաս-մաքուր,
Ամաններդ լվացված են,
Մեր համով-հոտով մորքուր
Տված հացդ օրհնված է:
Եվ հիմա, նստած մենակ,
Դու հիշում ես քո անցյալը,
Իսկ մատներդ շարունակ
Փորփրում են քո ձավարը:
Մարդը քո` վարպետ Արտաշը
Իր հոգին Աստծուն տվեց,
Ու թեև վարքով անտաշ էր,
Բայց խելոք էր ձեռներեց:
Նա ուներ ոսկե ձեռքեր,
Ու շարեց պատերը տան,
Նա կապեց կտուրը ձեր,
Սարքեց դուռ ու պատուհան:
Իսկ հետո, երբ ծնվեցին,
Զավակները քո աննման,
Տունը քո լցվեց սիրով
Ու շնչով երջանկության
Նա ուներ մի թուլություն`
Մեզանից ո՞վ է անբիծ,
Սիրում էր ընկերություն
Խմիչքի հետ ոգելից:
Ամուսինդ լուռ ու մունջ էր,
Նա մռայլ էր, չխոսկան,
Երբ խմում էր` հ
Доброе утро, миссис Арус,
Ваш вор высохнет,
Ваш безнадежный в глазах
Ваши слезы были снечны,
Кухня часть - чистая,
Промывали свои блюда,
Муркур с нашим ароматом
Ваш хлеб благословен.
И теперь, сидеть в одиночестве,
Вы помните свое прошлое,
И держать пальцы
За рулем вашего зерна.
Мужчина твой мастер Арташ
Его Дух дал Богу,
И хотя он относился к его поведению.
Но это был умный для предпринимателя.
У него были золотые руки,
И положил стены дома,
Он завязал крышу вашего
Сделал дверь и окно.
А потом, когда они родились,
Дети твоих уникальных,
Дом был наполнен любовью
И дыхание счастья
У него была слабость:
Какой из нас безупречен?
Была любимой компанией
Алкоголь с напитком.
Муж молчал и лишевой,
Он был мрачным, не токеном,
Когда выпил: & # 1392