Of, çıkamyorum işin içinden
Of, ayakta duramıyorum tutun elimden
Senden kaçtıkça sana yaklaşıyorum
Senden koptukça sana bağlanıyorum
Nefret ettikçe daha çok seviyorum
Gün geçtikçe aklımı kaybediyorum
Aklım karıştı ters düz oldum
Bu resmen bir paradoks
Çelişkiler içinde ben boğuldum
Bu ne yaman bir paradoks
Çakıldım burdan kurtulamıyorum çıkmaza girdim ben Kaçamıyorum
Karanlıkta kaldım göremiyorum sonum ne olacak hiç Bilemiyorum
İçimde bir his var korkuyorum korkularımla yüzleşemiyorum
Canım acıyor dindiremiyorum sabrım bitiyor katlanamıyorum
Из, я не могу уйти
Держись, я не могу перестать стоять
Я приближаюсь к тебе, когда ты убегаешь
Я подключился к тебе
Я люблю это больше, поскольку я ненавижу это
Я теряю сознание изо дня в день
Я смущен
Это формально парадокс
Меня задушили противоречия
Какой парадокс это
Я не могу избавиться от этого Я вышел, я не могу убежать
Я не могу видеть в темноте, я не знаю, какой будет конец
У меня такое чувство, что я боюсь, что не могу столкнуться с моими страхами
Мне жаль мою боль