Lyrics Qaraqan - 2012
Views
53
0 people consider the lyrics to be true
0 people consider the lyrics of the song incorrect
The lyrics of the song are provided for your reference Qaraqan - 2012, and also a translation of a song with a video or clip.
verse:PRoMete
Nə qələm olmur kömək, nə ağappaq vərəqlər...
Bir ağırlıq varsa ürəkdə.
Küləklər aparsın külünü,
İstəyirsən yanasan.
Hərdən, fikirləşirəm ki, yuxudayam...
Bütün bu ağırlıq düşəcək çiyindən,
Nə vaxt ki oyanacam.
Amma haçanacan davam edəcəyini bilmirəm.
Mən əhatə dairəsindən kanarda,
Sən isə Bermudumsan.
Ümidlər sonuncu ölür, sən son ümidimsən!
Amma yoxsan yanımda, Varsan içimdə.
Hər addımımda gözümün önündə Nəsə səni xatırladır.
Zəng edirəm, Ya uzun-uzun çağırır,
Ya da nömrən qapalıdır...[biraz sonda zəng edin]
Nəqarət: Qaraqan
İndi kömək eləmir bizə qanadlar...
Yerimiz uçurumların kənarı...
Guya qaça-qaça biz xəzandan,
Uzaq saldıq özümüzdən baharı... [x2]
verse: PRoMete
İçimiz daş bazarı, ya da ürək məzarı.
Gözlərimiz qızarıb, bəbək yerinə qan damarı.
Gecələrimiz yuxusuz, günlərimiz sonsuzluğa,
Bu sonsuzluğun sonu bizi görən hara aparır?!
İşlərimiz artır-artır, azalır sevginin vaxtı,
Ünsiyyət iki sözlük: “Necəsən?” Cavab: “Yaxşı”
Soyuqluqda keçəcəyik daşı, buraxıb yaddaşı,
İnkubator insanlarının olmur qardaşı...
Nəqarət: Qaraqan
İndi kömək eləmir bizə qanadlar...
Yerimiz uçurumların kənarı...
Guya qaça-qaça biz xəzandan,
Uzaq saldıq özümüzdən baharı... [x2]
verse:PRoMete
İndi kömək eləmir iynələr və sistemlər,
Məhv olunan sevgilərdir, insanların hirsindən.
İndi kömək eləmir magiyalar ya da dinlər,
Dünyanı qurtarmaqçün bu qap-qara tilsimdən.
Sadə şeylər məntiq üçün fantastikdir.
Texnikalar üstələyir insan ağlın.
Kim yazır görəsən bu əsəri?
Sonunu görmək maraqlı olardı, bu nağılın.
Kiminsə gözü bağlı, kiminsə ağlı bağlı.
İtib fərq, fərq eləmir yaxınlıq, ya uzaqlıq.
Satılır hətta enerji də, indi hər şeyin öz qiyməti
Ürəklər də icarəyə verilir, bir neçə yataqlıq....
Nəqarət: Qaraqan
İndi kömək eləmir bizə qanadlar...
Yerimiz uçurumların kənarı...
Guya qaça-qaça biz xəzandan,
Uzaq saldıq özümüzdən baharı... [x2
Nə qələm olmur kömək, nə ağappaq vərəqlər...
Bir ağırlıq varsa ürəkdə.
Küləklər aparsın külünü,
İstəyirsən yanasan.
Hərdən, fikirləşirəm ki, yuxudayam...
Bütün bu ağırlıq düşəcək çiyindən,
Nə vaxt ki oyanacam.
Amma haçanacan davam edəcəyini bilmirəm.
Mən əhatə dairəsindən kanarda,
Sən isə Bermudumsan.
Ümidlər sonuncu ölür, sən son ümidimsən!
Amma yoxsan yanımda, Varsan içimdə.
Hər addımımda gözümün önündə Nəsə səni xatırladır.
Zəng edirəm, Ya uzun-uzun çağırır,
Ya da nömrən qapalıdır...[biraz sonda zəng edin]
Nəqarət: Qaraqan
İndi kömək eləmir bizə qanadlar...
Yerimiz uçurumların kənarı...
Guya qaça-qaça biz xəzandan,
Uzaq saldıq özümüzdən baharı... [x2]
verse: PRoMete
İçimiz daş bazarı, ya da ürək məzarı.
Gözlərimiz qızarıb, bəbək yerinə qan damarı.
Gecələrimiz yuxusuz, günlərimiz sonsuzluğa,
Bu sonsuzluğun sonu bizi görən hara aparır?!
İşlərimiz artır-artır, azalır sevginin vaxtı,
Ünsiyyət iki sözlük: “Necəsən?” Cavab: “Yaxşı”
Soyuqluqda keçəcəyik daşı, buraxıb yaddaşı,
İnkubator insanlarının olmur qardaşı...
Nəqarət: Qaraqan
İndi kömək eləmir bizə qanadlar...
Yerimiz uçurumların kənarı...
Guya qaça-qaça biz xəzandan,
Uzaq saldıq özümüzdən baharı... [x2]
verse:PRoMete
İndi kömək eləmir iynələr və sistemlər,
Məhv olunan sevgilərdir, insanların hirsindən.
İndi kömək eləmir magiyalar ya da dinlər,
Dünyanı qurtarmaqçün bu qap-qara tilsimdən.
Sadə şeylər məntiq üçün fantastikdir.
Texnikalar üstələyir insan ağlın.
Kim yazır görəsən bu əsəri?
Sonunu görmək maraqlı olardı, bu nağılın.
Kiminsə gözü bağlı, kiminsə ağlı bağlı.
İtib fərq, fərq eləmir yaxınlıq, ya uzaqlıq.
Satılır hətta enerji də, indi hər şeyin öz qiyməti
Ürəklər də icarəyə verilir, bir neçə yataqlıq....
Nəqarət: Qaraqan
İndi kömək eləmir bizə qanadlar...
Yerimiz uçurumların kənarı...
Guya qaça-qaça biz xəzandan,
Uzaq saldıq özümüzdən baharı... [x2
Стих: ПРОМете
Что не помогает ручка, белые документы ...
Если в сердце есть вес.
Ветер дует на пепел,
Вы хотите сжечь.
Иногда я думаю, что я сплю ...
Весь этот вес будет падать с плеча,
Когда я проснусь?
Но я не знаю, будет ли это продолжаться.
Когда я в крови,
Вы Бермудские острова.
Надежды умирают последними, ты последняя надежда!
Но ты не здесь со мной.
Все напоминает вам в начале моих глаз.
Я звоню, долго или долго,
Или номер закрыт ... [позвоните немного]
Контроль: Гаракан
Теперь он не помогает нам крыльями ...
Наше место - край утесов ...
Как будто мы бежим из ловушки,
Мы выпали из себя ... [x2]
Стих: ПРОМете
Наша внутренняя часть - это каменный рынок или могила сердца.
Наши глаза красные и кровеносные сосуды вместо задницы.
Наши ночи не бессонные, наши дни бесконечны,
Куда этот бесконечный конец ведет нас туда, где мы находимся?
Наш бизнес растет и уменьшается, время любви,
Общение двух словарей: «Как дела?» Ответ: «Хорошо»
На морозе мы будем двигать камень, оставим память,
Инкубатор не имеет своего брата ...
Контроль: Гаракан
Теперь он не помогает нам крыльями ...
Наше место - край утесов ...
Как будто мы бежим из ловушки,
Мы выпали из себя ... [x2]
Стих: ПРОМете
Теперь не помогают иглы и системы,
Разрушительная любовь - это гнев людей.
Теперь это не помогает магам или религиям,
Чтобы выбраться из темного мира.
Простые вещи фантастичны для логики.
Техники превосходят человеческий разум.
Кто пишет, интересно, эта работа?
Было бы интересно увидеть конец этой сказки.
Кто-то ослеп, кто-то связан с умом.
Разница в зубном ряду не имеет смысла близости или расстояния.
Даже энергия продается, и теперь все по-своему
Сердца также сдаются в аренду, несколько кроватей
Контроль: Гаракан
Теперь он не помогает нам крыльями ...
Наше место - край утесов ...
Как будто мы бежим из ловушки,
Мы отпали от весны ... [x2
Что не помогает ручка, белые документы ...
Если в сердце есть вес.
Ветер дует на пепел,
Вы хотите сжечь.
Иногда я думаю, что я сплю ...
Весь этот вес будет падать с плеча,
Когда я проснусь?
Но я не знаю, будет ли это продолжаться.
Когда я в крови,
Вы Бермудские острова.
Надежды умирают последними, ты последняя надежда!
Но ты не здесь со мной.
Все напоминает вам в начале моих глаз.
Я звоню, долго или долго,
Или номер закрыт ... [позвоните немного]
Контроль: Гаракан
Теперь он не помогает нам крыльями ...
Наше место - край утесов ...
Как будто мы бежим из ловушки,
Мы выпали из себя ... [x2]
Стих: ПРОМете
Наша внутренняя часть - это каменный рынок или могила сердца.
Наши глаза красные и кровеносные сосуды вместо задницы.
Наши ночи не бессонные, наши дни бесконечны,
Куда этот бесконечный конец ведет нас туда, где мы находимся?
Наш бизнес растет и уменьшается, время любви,
Общение двух словарей: «Как дела?» Ответ: «Хорошо»
На морозе мы будем двигать камень, оставим память,
Инкубатор не имеет своего брата ...
Контроль: Гаракан
Теперь он не помогает нам крыльями ...
Наше место - край утесов ...
Как будто мы бежим из ловушки,
Мы выпали из себя ... [x2]
Стих: ПРОМете
Теперь не помогают иглы и системы,
Разрушительная любовь - это гнев людей.
Теперь это не помогает магам или религиям,
Чтобы выбраться из темного мира.
Простые вещи фантастичны для логики.
Техники превосходят человеческий разум.
Кто пишет, интересно, эта работа?
Было бы интересно увидеть конец этой сказки.
Кто-то ослеп, кто-то связан с умом.
Разница в зубном ряду не имеет смысла близости или расстояния.
Даже энергия продается, и теперь все по-своему
Сердца также сдаются в аренду, несколько кроватей
Контроль: Гаракан
Теперь он не помогает нам крыльями ...
Наше место - край утесов ...
Как будто мы бежим из ловушки,
Мы отпали от весны ... [x2